yavaþ yavaþ
týpký ýsýnmasý gibi topraðýn gün ýþýðýna
baharýn dallara
dallarýn yapraklara
suyun buluta ýsýnmasý gibi
alýþmaya baþlarsýn sen de
yaðmurlarla yaþamaya
yaðmurlarla yaþlanmaya
yavaþ yavaþ
incelir sol yanýn bu saðanaklarda
süveydayý s/ele verir bu yersiz telaþ
sesinle baþlar sýðýnaklarýmda baskýn
akýn akýn iner hücrelerime yýldýzlý anýlar
demir alýr yüreðimin derinlerinden bir hüzzam gemi
sürgün k/aðýtlarý yakar kaf daðý’nýn doruklarýnda
adýný fýsýldayan rüzgâr
þakaklarýmda açan papatyalar
aþinadýr oysa her bahar ellerinde solmaya
mübteladýr sabýr ve nar
mahþeri tutuþturur gibi öptüðün dudaklarýma
þemse direnir siyaha bulanmýþ her gece
bir nebze gül/sem
bir nebze cemre düþmez yüreðine
sükut edip aþiyan olur
aþk
hüznün mihverine
kefeninden sýyrýlan bir ölü gibi
soyundum seni gözlerimden
bir þafak vakti
cebren
/ mai /
songülsezgindoðan