sustum,zira
anlamý-
lügatlerde ’cüret’le bir anýlan aþký
-yordum
gece
saat tam üçü beþ geçe
bir çiçeði
henüz sulamanýn verdiði bir keyif
vardý üstümde
hazýrlýksýz
yakalandým iþte aniden
zaten hep
böyle zamanlarda gelir insanýn aklýna
ölüm denilen…
ve hep böyle zamanlarda
gelir,çöreklenir mekânýna gözyaþý
sesinde her dem bir sultan edasý
gün, içinde saklar simsiyah bir geceyi
gecenin rahminde saklýdýr oysa ölü yýldýzlar
sevdalý bir kurþun sesinden feyiz alýr
bu su döngüsü
yalnýz gözyaþý karþý durur yerçekimine
yürekte baþlar yolculuðu
göðe yükselir gibi
yükselir ansýzýn gözlere
tamamlar kavisini kirpiklere ulaþýp
ve yeniden düþer topraðýna
köz köz olur yüreðin üstü
yalnýz yüreðine gözyaþý damlayanlarda açýk olur
kalp gözü
anlamak…biraz da vakýf olmak
çekmeden gün ýþýðýný henüz ciðerlerime
bir tütün kokusunda duymak nefesini
mahþerin ateþinden ürkerek
adýný sýrlamak melal denizlerine sinmiþ
sisli düþlere
bir köþeye çekilip
beklemek ölümü ölesiye
güller açmadan gittiðine sevinmelisin
güneþin aydýnlattýðý yüzümü hiç görmedin zaten
nasýl doðar bilmezsin çölde güneþ
nasýl yanar bilmezsin iþtiyak içinde bu ten
bilmezsin bir aþýðýn mahzeni nerdedir
nedir umudun rengi
kafeste bir kuþ beslemediysen
yelkenlerini indirdim gemilerimin
sahipsiz yol alýyorum acýlarýn derinlerine asude
kum fýrtýnalarýna göðüs geriyorum
aldýrmadan deniz fenerlerine
siyah gölgeler aþýyor benden evvel dalgalarý
yakýyor
muhayyel bir asumaný
avuçlarýmda ateþ
ne bir derviþim ben þimdi
ne de bir aþk derviþe eþ
ayrýlýk denilen nedir
deðil mi ki ederi
bir demir asa bir demir çarýk
kim bulmuþ zaten bu dünyada cenneti
aþk adýna söylenen her kelâm tuzludur biraz
zira gözyaþýyla ödenmiþtir bedeli
/ mai /