Kaç kez gurbet çýktý falýmýzda, Ýnanmadýk. Yüzleþirken acýttý, Maskesini düþüren sancýlar, Katlanamadýk. Þimdi gurbetin baðrýný yýrtarak, Ýç çekiyor, sevda özlü kalplerimiz. Ezber ederken sýla türkülerini, Dosta hasret gözümüz, Bir vefalý mektubun yolunda kaldý. Belki de, Tutunacak tek daldý, o da gelmedi… Kim çaldý mektuplarýmýzý? Hani sevenlerimiz nerde? Unuttu mu yoksa, Mektup yazmayý, bir hatýr sormayý? Yok… Olmaz öyle þey, Olmaz be can, unutamazlar… Hani hep derler ya “Kalp kalbe karþýdýr.” Kim bilir? Ýþleri çoktur, yazmazlar… Kalmaz belki akþama, sabaha, Ararlar bizi… Olmazsa yine ararýz, Ne fark eder, dünya mý batar? Yeter ki gönüller bir olsun, Ararýz yine biz …
__________yorgunkalem…
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.