_Ah saika misali _ Gam hamalý sineme, Vurdun da nihayetsiz hýncýnla, Býrakmadýn hasým eline, Yüklerken kahrýný, sessiz dünyama. Bil ki kalmadý senden sonra, Aldýðým nefesin anlamý. Bilmelisin... Sensiz gönlümde hala, Deli fýrtýnalar kopuyor. Sonu gelmez bu dalgalarýn, Boðuþmam nafile... Bilsen ah! Ah bilsen, bir yaným karlý dað, Diðer yaným ateþler içinde, Çýraydým, kora döndüm. Yeþil umuttum, kapkara düþtüm. Uzaklardan seyir eyledim, hep sevda koylarýný, Ermedim aþkýn baharýna… Deremedim, ak sine üstünde gonca gülünü, Sükut içinde, boyun bükerken gidiþine, Kör satýra vurdun, sevdanla dönen baþýmý. Þimdi… Yýllarý eskiten, yaþlý bir hüzündür sevdan, Maziden istikbale, dört nala koþan… Meðer ne çok sevmiþ seni, bu cefalý gönül. Nasýl katlanmýþ, yalçýn kayalarý aþýndýran, Hasret yaðmurlarýna? Bilmiyorsun deðil mi? Bilemezsin elbet… Ben bile biliyor muyum ki? Nasýl tevazu gösterdi kadere? Bu hýrçýn gönül. Sensizliðin, kara zindanlarýnda, Kaç yýl, kaç asýr geçti? Kaç asýr daha geçecek? Ayýk günlere hasret, Böyle seni sensiz yaþayarak... Ne dersin ayýk görebilir miyim? Bu efkarlý gecelerde güneþin doðuþunu... Ve ne zaman karþýlarým? Elvan elvan, çiçeklerle geliþini? Bilmem gelir misin, Kim olduðunu bilmeyen, Ýsmini bile unutan, bu yorgun mecnuna? Bildiðim, boþalan beynimde geriye kalan, Bir tanrý, bir de sen varsýn. Ola ki gelirsen bir gün, O eski ben deðilim… Kalmadý, yok artýk bende o eski heyecan. Acýkmýyorum. Susamýyorum. Dahasý… Hiç acý hissetmiyorum. Yüreðim de, duygularým da, Malým, mülküm de yok artýk… Tahmin ettiðin gibi… Bir kuru caným var. Onu da... Onu da, bir umut için taþýyorum... Ya gelirsen…
__________yorgunkalem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.