Ýhtiyar: Selamün aleyküm. Konuþmuycak mýsýn gene? Verdiðim Allah selamýdýr.
Poyraz: Aleyküm selam istediðin buysa.
Ýhtiyar: Canýn hiç konuþmak çekmiyo mu senin?
Poyraz: Çok.
Ýhtiyar: Konuþ o zaman. Konuþalým. Alýyosun eline sigara paketini, cebine zula yapýyosun bi kaç paketi de buraya damlýyosun, saatlerce onun evine bakýyosun bu mezarlýktan. Telefondan da açýyosun o efkarlý þarkýlarý. Susuyosun. Yaðmur yaðýyo, güneþ doðuyo, gece oluyo hep burda mýsýn sen?
Poyraz: Ýþten çýkýnca geliyorum.
Ýhtiyar: Bu kafayla çalýþýyosun öyle mi? Nerede çalýþýyosun.
Poyraz: Mermer fabrikasýnda. Bi iki hafta oldu. Vardiyalý bazen gece, bazen gündüz gidiyorum.
Ýhtiyar: Yorulmuyo musun?
Poyraz: Evdekilere para lazým. Borç var. Hem buraya gelince dinleniyorum.
Ýhtiyar: Hiç uyumuyo musun?
Poyraz: Uyuyamýyorum ki.
Ýhtiyar: Bugün de çýkmadý mý pencereye?
Poyraz: Bi ara babasý balkona çýktý, sigara içti. Annesi de iki saat falan önce kapalý balkonun penceresinden baktý biraz, sonra ordaki pencere kenarýnda oturdu. Sonra da baþka odaya geçti heralde.
Ýhtiyar: O?
Poyraz: Çýkmadý.
Ýhtiyar: Neden geliyosun da duruyosun o zaman burda boþu boþuna onun haberi bile yok burda olduðundan.
Poyraz: Onun haberi olsun, pencereye çýksýn diye gelmiyorum ki. Ben onu onsuz sevmeyi, o olmadan onunla mutlu olmayý öðrendim. Ýnsan yakýný öldüðünde mezarlýða gelmiyor mu? Geliyor. O ölmedi tamam yaþýyor, ama ölmüþ gibi biþey benim için. Çünkü onun yanýna gidip onunla konuþamýyorum, onu göremiyorum, eski mutlu günlerimize dönemiyorum. Onunla beraber olmamýz artýk güneþle ayýn ayný gecede doðmasý kadar imkansýz. Facebook diye biþey var bilgisayarda. Oradan girip onun resimlerine, ne yapýp ettiðine bakýyordum. Beni oradan da engellemiþ, engellesin. Benim hayalimdeki yüzünü, yaþadýðýmýz o günlerimizi, anýlarýmýzý da benim kafamdan, þuramdan engelleyemez ki. Ona gücü yetmez ki. Ben buraya gelip saatlerce tek baþýma oturup, onun evine bakýp, sigara içip, telefondan açtýðým þarkýlarý dinleyip kafamda onunla oluyorum. Bu da beni mutlu ediyo. En azýndan onun yaþadýðý, uyuduðu evi görüyorum hem de tam karþýdan ve buna da kimse engel olamaz ki. Hiç biþey yapmýyorum ki.
Ýhtiyar: O mutlu mudur peki sence?
Poyraz: O bari mutlu olsun. Mutludur heralde. Ben varken mutlu olamayan ben yokken mutlu olsun ki bi boka yarasýn gidiþim. O kolay unutur zaten beni. Üniversite de öðrenci. Daha okulunun bitmesine üç dört sene var. Okuldu, dersti, arkadaþlardý derken zamanýný geçirir, kendine kendini eðleyecek þeyler bulur. O kolay unutur hayallerimizi. Belki de bi baþkasýný bulur zamanla, belki de bulmuþtur bilmiyorum.
Ýhtiyar: Bulursa?
Poyraz: Bulacak tabi. Gerçi bana sen olmazsan ben kimseyle evlenmem, evlenmiycem ölene kadar diyordu hep ama tutamayacaðým sözler vermiþim der geçer. O çok kolay çiðner anýlarý da verdiði sözleri de hatta ettiði yeminleri de. En fazla tutamýycaðým sözler vermiþim der, yanlýþtý der, falan der filan der geçer. O kolay geçer, benim yüzüme konuþurken böyle kolay geçmiþti. Hem sevgi sevgiyle kalsaymýþ tavuk cücüðünden mi ayrýlmýyomuþ neymiþ anasý öyle diyomuþ.
Ýhtiyar: Sen neyini sevdin bu kýzýn?
Poyraz: Bilmiyorum ki. Hem öyle biþeyini sevmiþ olsaydým sevmiþ olmazdým ki. Sevmek öyle sorulduðunda þunun için sevdim demek deðil ki. Sevdiysen tarif edemiyosun, deðiþik biþey. Bilmiyorum ki. Ben burda bu þekil mutlu olmayý öðrendim. Bu ne kadar devam eder, naparým bilmiyorum. Hayat benim için bombok geçiyo biliyorum, ben de biliyorum bi insan böyle yaþamaz ama napýyým içim burada rahat ediyo. En son gün seni çok seviyorum ben dediðimde o da senin gibi sormuþtu neyimi seviyon diye. Bilmiyom dedim. Saçma dedi. Ben dedi senin daha dindar namazýnda niyazýnda olmaný istiyorum sen olmuyosun falan dedi bi sürü þey dedi zaten çoðunu o kafayla duymadým bile. Ýnsan o an; sen ilk gelip benim karþýma çýktýðýnda beni deliler gibi sevdiðini söylerken ben namaz mý kýlýyodum senin þimdi önüme sürdüðün gibi birimiydim ki lan diyemiyo ihtiyar. Kendileri çok dindar, ailesi de özellikle de ablasý. Ne olursan ol yine de gel demiyo mu dinimiz ihtiyar? Diyo. Ama bunlar o kadar dindar ki bana yolun yarýsýnda sen gelme dediler. Herkese ne olursan ol yine gel diyen dinin insanlarý bana sen gelme dediler. Ben de zaten onun bahsettiði kadar deðilim ki. Ben de müslümaným. Tamam namazýmý her zaman kýlmýyorum ama onlar dinini dört dörtlük yerine getiren müslümanlar mýydý? Dinin hangi yerinde yazýyodu ki sevenlerin arasýna girin, iþlerini bozun diye? Bilmiyorum ben ihtiyar. Pantolon giyiyodu ama eþarp çekiniyodu. Buna pantolon giyme hep etek giy dedim. Biþeyi yapýyosan tam yap dedim. Bana sen bana emir veriyosun beni sevdiðinden deðil, istediðini yaptýrmak için yapýyosun bunlarý, emir vermeye alýþmýþýn sen ondan falan dedi. Düðünlerde oynuyomuþ oynama oynamaný istemiyorum hem dinimizde de baþka erkeklerin karþýsýnda oynamak günah deðil mi deyince de hopladýydý. Bunun gibi bi sürü þey. Ama iþ bana gelince ben yanlýþ adamým, ben onlara göre deðilim. Mutludur þimdi tabi. Niye mutlu olmasýn ki.
Ýhtiyar: Yeðenim ben cahilim pek bilmem ama benim bildiðim tek þey katiller katili olduðu insaný unutamazlarmýþ. O belki þimdi kolay unutur seni ama aslýnda unutamaz. Kendini kandýrýr.
Poyraz: Beni kaç kere kandýrdý, biraz da kendisini kandýrsýn. Benle beraberken bigün aramýz kötüydü gitmiþ internette hiç tanýmadýðý bi erkekle konuþup gönlünü eðlendirmiþ Ben bunu gözümle görüp bunu bile unutmuþtum. Buna bile göz yummuþtum. Ama çok seviyorum dediðimde ona o bana alýþkanlýktýr geçer deyip geçti gitti. Ýnsan çok severse kör oluyor ihtiyar. Benimki ona göre alýþkanlýkmýþ. Kiminki alýþkanlýkmýþ ayrýlýnca belli eliyor. O hayatýna kaldýðý yerden ayný düzende devam ederken ben mezarlýktan onun boþ pencerelerine bakýyorum. Benimki alýþkanlýk olsun ihtiyar.
Ýhtiyar: Takma kafaný desem boþa gidecek sana.
Poyraz: Herkes takma kafaný diyor zaten. Annem, ablam herkes biliyordu onu evlenicem kýz diye götürüp tanýþtýrmýþtým hepsiyle. Onlar da diyor takma diye. Onlarla tanýþtýrmam bile sevgimden deðilmiþ ona göre biliyon mu?
Ýhtiyar: Öyle mi dedi?
Poyraz: Madem öyle sanýyodun öyle diyodun niye geldin, niye benimle o kadar beraber oldun, gezdin tozdun, biþeyler yaþadýn desem onun da suçlusu ben olurum. Kesin benim bi bok yemiþliðim vardýr. Nasýlsa ayrýlýnca herþeyin suçlusu ben oldum ona göre. Köyden gelmiþte o, safmýþta, ben kandýrmýþým onu, saf bu demiþim de kanýna girmiþim de. Lan insafsýz sen çýktýn ya benim karþýma sen kendine aþýk ettin ya ben kendi halimde tiyatromu oynuyodum mutluydum geldin sen kanýma girdin ya diyemiyo insan. Desem ne farkedecek ki ona da bi cevabý bi bahanesi vardýr zaten. Ya söz verdi bi sürü niye durmadýn sözünde dedim de. Bana tutamýycam sözler verdim dedi geçti ya. Ben onun bi sözüne onu tam beþ sene beklemeyi göze almýþtým ihtiyar.
Ýhtiyar: Bi sigara versene. Bende de þarap var içesin varsa.
Poyraz: Ver ihtiyar.
Ýhtiyar: Az içmiþtim ama yani için çeker mi diye diyorum.
Poyraz: Senin aðzýn bu hayattan temizdir ver. Ben ne boklar yemiþ adamým onu mu içim çekmiycek.
Ýhtiyar: Sen tiyatrocumuydun?
Poyraz: Bundan üç dört sene öncesine kadar yani o karþýma çýkmadan önce.
Ýhtiyar: Keþke gene oynasan insanlarý güldürmek güzel þey.
Poyraz: Beni kim güldürecek. Hem niye güldürüyüm ki insanlarý. Þuram çok acýyo benim ihtiyar. Bu kalp ne pis biþeymiþ. Geçmez mi bunun acýsý?
Ýhtiyar: Durunca geçer heralde.
Poyraz: Ýnþallah. Durunca da geçmediðini düþünsene kabirde bi de bu acýyla hiç durulmaz be ihtiyar.
Ýhtiyar: Muhabbetin güzel aslýnda ama hep konuþmuyosun. Bak ne güzel konuþuyosun konuþunca.
Poyraz: Bazen diyorum ki þimdi bana ölmüþüm gibi davranýyo, beni yok sayýyo ya. Acaba gerçekten ölmüþ olsam, öldüðümü de o duysa. Acaba azýcýk olsun öldüðüme üzülür mü, aðlar mý?
Ýhtiyar: Sen öldükten sonra nolacak ki o üzülmüþ olsa, aðlasa?
Poyraz: Bi bok olacaðýndan deðil de insan merak ediyo ihtiyar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.