MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Mezarlıktan Onun Penceresine
erkan gerenlik

Mezarlıktan Onun Penceresine





1. Adam: Lan burda biri var.
2. Adam: Durun anlarýz þimdi.
3. Adam: Neyini anlýycaz la.
2. Adam: Hiþþt lan korkuluk musun yoksa mezar taþý mý?
1. Adam: Sana diyo la saðýr mýsýn?
3. Adam: Dilin mi yok lan þebek!
1. Adam: Hepte bize denk geliyo böyle naneler.
2. Adam: Birader bi baksana bana. Aha baktý la saðýr deðilmiþ.
1. Adam: Kardeþ kusura bakma ama seni biraz dövücez.
Poyraz: Dövün canýnýz saðolsun.
3. Adam: Aha dili varmýþ la.
2. Adam: Deminden beridir durmadan sigara içiyosun, sigara versene la bize.
Poyraz: Sigara vermem.
3. Adam: Paran var mý?
Poyraz: Yirmi lira param var alýn, gidin.
1. Adam: Sigarayý da ver.
Poyraz: Onu vermem, o þimdi bana lazým.
2. Adam: Manyamýþ la bu.
3. Adam: O zaman seni dövücez çaresi yok.
Poyraz: Dövün canýnýz saðolsun...

.............................................................

Ýhtiyar: Lan, noluyo lan orda. Daðýlýn lan.
2. Adam: Kaçýn lan biri geliyo.
1. Adam: Sigara paketlerini alamadýk lan üç paket var birini bile alamadýk açmýyo ki elini.
3. Adam: Tamam lan boþverin kaçalým.
Ýhtiyar: Þerefsizler sizi, daðýlýn lan. Allah’ýn belalarý sizi... Delikanlý ne yapmýþlar sana böyle yav. Burnun kanýyo. Off kaþýn da açýlmýþ. Ee be yeðenim ne iþin var akþamýn onunda on birinde mezarlýklarda tek baþýna. Burnun Kötü kanýyo ha. Dur bi çabut mendil vardý biraz kirlidir ama artýk umursamýycan o kadarýný, gerçi senin haline bakýlýrsa sen zaten hayatý umursamýyo gibi duruyosun ya... O kadar dayak yedin oturdun hala karþýya bakýp sigara mý içiçen böyle? Ne iþin var burada? Napýyorsun tek baþýna yeðenim? Konuþmayý mý sevmiyosun yoksa kendini bu ölülerin arasýnda ölmüþ mü görüyorsun? Canlýysan konuþacaksýn, konuþacaksýn ki zaman geçsin. Ben hep konuþurum hem de kendi kendime. Napýyým yalnýzým, tanýdýðým yok zaten deli diyorlar bana, berduþ diyorlar. Pis kokuyomuþum ben. Çocuklar da hep korkuyor benden, anneleri yanýmdan geçerken tembihliyorlar bundan uzak durun diye, kendileri de tiskinerek bakýyorlar suratýma. Olsun ben gene de çocuklarý çok seviyorum. Ama yeðenim senin kaþýn maþýn hep kanýyor yav durmuyo bastýr þuralara iyice. Adýn ne senin? Buraya bi kolye düþmüþ senin mi? Kolye deðilmiþ bu künye bu. Piyade komando öyle mi. Ee o zaman sen demin haybeye dayak yedin öyle mi? Bu kadar mý yoruldun yaþamaktan? Yorulduysan kötü. Bi de susuyosun sen o daha da kötü. Susuyosan aþk acýsý çekiyosun orasýný anladým. Anladým da bu mezarlýk ne iþ onu anlamadým. Yoksa sevdiðin kýz öldü mü? Bu mezarlýkta mý? Niye hep ayný noktaya karþýya bakýyosun? Hadi konuþalým biraz. Olmaz mý? Ýsmini künyede çizmiþsin ismin ne senin yeðenim?
Poyraz: Ýsmim yok.
Ýhtiyar: Ýsim olmadan olmaz ki. Ýsmi olmayanýn cismi olmaz ki. Bak benim bile bi adým var. Deli Hasan diyorlar bana.
Poyraz: Ýyi sen de bana esmekten tükenmiþ poyraz de gitsin.
Ýhtiyar: Zamanýnda çok esmiþsin o belli, belli de tükenirsen olmaz poyraz.
Poyraz: Tükettiler ihtiyar.
Ýhtiyar: Kimler?
Poyraz: Ýnsan sýnýfýna geçenler de geç. Kimler olduðu kaç yazar ki?
Ýhtiyar: O öldü mü?
Poyraz: Kim?
Ýhtiyar: O iþte, þey yani sevdiðin kýz.
Poyraz: Allah korusun.
Ýhtiyar: Allah korusun tabi de o zaman sen ne arýyosun ki burada?
Poyraz: Poyraz olmadan önceki beni arýyorum.
Ýhtiyar: Poyraz olmadan önce sen kimdin ki?
Poyraz: Bilmiyorum.
Ýhtiyar: Neden hep karþýya yolun öte tarafýndaki bi noktaya bakýyorsun. Yoksa sevdiðin kýz o evde mi yaþýyor? Ama o evde hiç bi ýþýk yanmýyo ki. Orada otursa bile ne farkeder ki? Evin ýþýklarý sönük. Ya evde yoklar ya da çoktan uyumuþlar.
Poyraz: Ne farkeder?
Ýhtiyar: Yani onu görme ihtimalin hele de bu saatte hiç yok ki. Boþuna bekliyorsun.
Poyraz: Sen benim gözümle oraya baksan onun o balkondan bana baktýðýný bana gülümsediðini görürdün. Sen benim gibi hiç sevmedin ki ihtiyar. Birini sevdiysen bile kendin gibi sevdin. Benim gibi sevmedin ki. Benim gibi yüreðin parça parça doðranmadý ki. Irmaða defalarca bakýp kendi gölgeni defalarca boðmadýn ki. Sen hiç susmamýþsýn ki. Sen hiç benim yerime geçmedin ki. Git baþýmdan ihtiyar.
Ýhtiyar: Demek bu kadar yani mezarlýkta oturup, manzarasý mezarlýða bakan bir apartman dairesine sabaha dek bakacak kadar çok sevdin öyle mi? Onu görebilme ihtimalin hiç yokken bile oturmak istiyorsun öyle mi?
Poyraz: Öyle.
Ýhtiyar: Bu kadar severken neden ondan ayrýsýn?
Poyraz: Onu Allah’tan istemeyi beceremedim ben. O yüzden de Allah onu benden aldý. O hep hayýrlýsýyla olsun, nasipse olsun inþallah diye dua ederdi.
Ýhtiyar: Sen nasýl dua ediyordun, etmiyor muydun?
Poyraz: Ediyordum ama yanlýþ ediyordum.
Ýhtiyar: Nasýl?
Poyraz: Allah’ým hayýrsýzsa da onu bana yaz, nasip deðilse de onu bana nasip et dedim hep. Çünkü onu hiç kaybetmek istemedim. Günaha girsem bile onu kaybetmekten korktum. Ama iþte yanlýþ dua etmiþim. Allah aldý onu benden.
Ýhtiyar: Peki ikinizde hayattaysanýz, birbirinizi seviyosanýz tekrar bi araya gelme ihtimaliniz yok mu?
Poyraz: Bilmiyorum ihtiyar. Ben hiç biþeyi bilmiyorum. Allah’tan istiyorum artýk. Gerçi geç kaldým ama onu kaybedince anladým böyle olmasý gerektiðini.
Ýhtiyar: Peki o da seni bu kadar seviyor mu?
Poyraz: Önceden seviyordu.
Ýhtiyar: Þimdi?
Poyraz: Þimdi bilmiyorum. Çok kýzgýn bana. Belki de kýrgýn. Belki de küskün. Belki de sevgisi azalmýþtýr. Belki de bir baþkasýný seviyordur þimdi bilmiyorum en son baþkasýný seviyorum artýk demiþti. Bilmiyorum ihtiyar ben bi bok bilmiyorum. Bildiðim tek þey her þeyin bombok olduðu.
Ýhtiyar: Bu þarký ne, bir çapkýna vurulmuþum diyor?
Poyraz: O bu þarkýyý dinlerdi.
Ýhtiyar: Kaþýn da baþýn da hala kanýyor.
Poyraz: Kanasýn.
Ýhtiyar: Acýmýyor mu?
Poyraz: Ýçim acýyor ihtiyar. Þuram þu sol yaným sanki birisi oraya durmadan kýzgýn yað döküyor býçak saplýyor çeviriyor.
Ýhtiyar: Ama böyle de yaþanmaz ki.
Poyraz: Yaþamak istemiyorum ki.
Ýhtiyar: Ama bak yaþýyorsun iþte.
Poyraz: Onu belki görürüm yaþarsam.
Ýhtiyar: Hiç gördün mü yakýn zamanda?
Poyraz: Dün gördüm þu aþaðýdaki durakta oturdum onun gelmesini bekledim. Geldi. Arkadaþý otobüsteyken beni gördü ona söyledi. O da nerde dedi. Arkadaþý da durakta dedi. Dudaklarýný okudum. Sonra indiler önümden geçip eve gittiler. Ben hemen koþup buraya geldim bi umut iþte belki pencereye çýkar beni durakta gördü ya buraya geleceðimi düþünür de bakar diye buraya koþtum hemen.
Ýhtiyar: Çýkmadý mý pencereye?
Poyraz: Çýkmadý. Çýkmasýn ben bekliycem.
Ýhtiyar: Ama böyle ömrün benim gibi boþa geçer sana da sonunda deli derler.
Poyraz: Boþa geçsin ne var? Benim de ömrüm boþa geçsin. Deli desinler bana da.
Ýhtiyar: Benim hiç kýz arkadaþým olmadý. Senin gibi gençken bi geneleve götürmüþtü beni teyzemin oðlu orda ki karýya aþýk oldum yani aþýk oldum sandým. Bi daha onu hiç görmedim zaten bi daha da teyzemin oðlu beni oraya götürmedi.
Poyraz: Kusura bakma ama ihtiyar kimsenin hayatýný dinlemek istemiyorum.
Ýhtiyar: Ne istiyorsun peki konuþmadan zaman geçmez ki?
Poyraz: Geçmesin. Yarýn olunca ne olacak ki? Ben gene burada olucam. Benim için zamanýn önemi yok. Sen de git ihtiyar.
Ýhtiyar: Peki Poyraz. Sana iyi nöbetler.
Poyraz: Git ihtiyar sadece git. Git beni þarkým, sigaram, gecem ve kendimle rahat býrak. Herkes rahat býraksýn beni. Ayný bu mezarlýktaki tüm ölüler gibi hiç biþey sormadan ev sahipliði yapsýnlar bana. Soru sormayýn bana yanlýþ cevaplarým. Konuþturmayýn beni aðlarým. Allah’ým beni öldür onun kalbine göm. Bana onun kalbinde can ver Allah’ým. Mezarlýktan onun penceresine onun balkonuna bakmak bile beni mutlu ediyor. Bana onun gözlerine bakmayý da nasip et. Bana onu hayýrlýsýyla nasip et Allah’ým.



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.