/Bazý duygular vardýr deler geçer yüreði
Ýnadýna yaþamak sevenin tek ereði/
O gece hiç bitmedi koca bir ömürdü an
Saklandý yýldýzlarda sevdanýn ayak sesi
Odanýn dört duvarý andýrýrken kafesi
En güzel esaretti zincirli bedenleri
Düþündü adam bir an kalbinden gidenleri
Ne kadar yanýlmýþtý þehvet ararken yalnýz
Bedeni hoþtu belki , kalbi her daim ýssýz
Tek gerçeðiydi o an, mazisi ise yalan
Kadifeden düþleri yamalý bez gibiydi
Hiç öðrenmemiþti ki doyasýya gülmeyi
Giden asla bilmedi bir gün geri gelmeyi
Islandý ve üþüdü zemheri ayazlarda
Sessiz vaveyla koptu yüreði avazlarda
Yaþamak nedir diye düþünüp sabah akþam
Kadere yenik düþtü kesmedi aþka ahkam
Ve yanýndaki kadýn yaþama sebebiydi
Bazen býkardý insan karanlýk þafaklardan
Ýsterdi ki doðsun gün, silinmesin izleri
Bazen hiç çözemezdi hayattaki gizleri
Ýsterdi ki mutluluk sarsýn yedi kat eli
Ancak mayýnlar vardý yollar hep tehlikeli
Sahte yüzlerin þerri bulaþýyordu kana
Aðlýyordu insanlýk, aðýt yakarken ana
Geçiyordu hüzünler belirsiz afaklardan
Bitsin istedi hemen sussun artýk bu seda
Ýçindeki illeti öldürmeyi istedi
Hayatýnda tek bir kez mutluluðu diledi
Ve ellerindeydi o, saadetin anahtarý
Ürkütüyordu aþký neþenin bu kadarý
Kadýnsa erkeðine gururla bakýyordu
Koyu mavi gözlerden bir derya akýyordu
Bulunmazdý kimsede bu eþsiz, dertsiz eda
Gitme vakti yaklaþtý, sabah geceye döndü
Aniden tuttu adam kadýnýn bileðinden
Süzdü tüm korkularý cesaret eleðinden
“Gidelim” dedi yalnýz, kadýn boynunu büktü
Yalýnayak yürürken kaldýrýmlardan ürktü
Yabancýydý bu yüzler sitemkârdý kainat
Mimlemiþti adýný dar gecelerde hayat
Yelken açtýðý yaþam felaketlere yöndü
/ Aþk yolunda birleþti kalpler çýkmaz sokakta
Yeri yoktu sevdanýn böylesi bir yasakta/
...
Seda YÜKLER