ACIYA TİRYÂKİYİZ

dýþarýda delirmiþ gazlý bir poyraz
ateþ olup daðlýyor ciðerimizi
çarmýha geriliyor sözcükler
kan fýþkýrýyor atardamarlardan /kan
çýðlýðý dudaklarýnda kalanlar
yýkýlýp düþüyor yere umursuz bakýþlarla
camiler mesken oluyor yaraya
ölüm kokusu var oksijensiz havada



yýkýlmýyor yýlmaz bekçilerimiz
ölerek çoðalýyorlar…
yaþamý çukurdan çýkarmak
koyaklardan ýþýðý toplayarak
sýkýca sarýlýyorlar umuda


kanla sulanan bu toprakta yaþananlarý unutanlarý
asýrlarýn tarihini yeniden yazmak hevesinde olanlarý
dönme dolap gibi dönenleri
artýk durdurmak istiyorlar…


“bana dokunmayan yýlan bin yaþasýn” diyenler
güneþe yürümek nedir /bilmezler /alýþýlmadýk hayatý
katýlmaz ki ölüm oyununa onlar!


tarihte ne çok oynandý bu oyun oysa
belli deðil kim vurduya gidenlerin sayýsý
bu toprak, bu gök, bu deniz varsa
Ali, Veli, Ahmet, Mehmet, Fatma ise eðer ismimiz
onlara sonsuzdur minnetimiz onlara


gerekirse gene kanatlanýr gideriz
ebedi sükunumuza
ezelden beri acýya tiryâkiyiz biz!...


Hâdiye Kaptan
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: