Yaşam Alanı

dünya hali mi yoksa insan gücü mü bu
nerede ne oluyorsa bundan

bir sis bulutuyla örtülürken ülke
içinden sað çýkmaya çalýþýr umutlar
koparýlan bir çiçek suya yetiþtirilir ölmeden
biz de varýz demek isteriz
biber gazlarýyla, toma aracýyla
daðýtýlamayan kalabalýkta
tazyikli sulara maruz kalacaðýmýzý bilerek
yardýmýna koþarýz
gücü tüketilen topraðýn
insanýnýn!


þarkýmýz söylenir dillerde
çoðunluk öndersiz, partisiz
yine yönlendirilir beynimiz
düzenin çarmýhýnda
bayraðýný göklere kaldýranlar
ýþýklarý yakýp söndürenler
ötelenir,
tencere tava hep ayný hava denir
gücüne halkýn


yukarlardan bir çaðrý mý yanýt bulur nedir
bir kentimizde göstericiler sýkýþtýrýr kendi kendini
sivas katliamý anýmsanýr birden
o yakýlan insanlar
umut boynunu büker bir an
yoksa deriz
evlerinde (sözde)zorla
tutulanlar mý bu insanlar

ve sizinle beraberim der belediye baþkaný!
bu insanlara!


umudum
al eline bayraðý
yine yürü Taksim’e
içindeki yeþiller sökülmesin
elinden alýnmasýn
yaþam alanlarýn
kimse ölmesin!

ölenler unutulmasýn bu uðurda!
bizi yaþam alanýmýza çaðýranlar!

sahnesini kursun sanatçýlar!


6. 6. 2013 / Nazik Gülünay




Sosyal Medyada Paylaşın: