bekle beni masmavi bir gökyüzü bekliyor bizi yemyeþil aðaçlar altýnda baþýmýza gerçek yaðmurlar yaðacak daðýlacak, þu gazbulutlarý maskeler çýkacak
sular yüzümüzü tertemiz gülücükle yýkayacak sakin bir kanepede taksim parkýnda güvenparkta istanbulun gerçek yüzünü okþayacaðýz oyun oynamaya hazýrlanan bir çocuk gibi tutuþacaðýz el ele
bekle beni gün çehresini asmayacak açýlacak bütün yollar aydýnlýk yarýnlara umutlu sabahlarda deniz ýþýyacak en gün görmüþ haliyle yollar bize açýlacak
beþiktaþta yada dar bir sokaðýnda þehrimizin polis kendine gaz sýkmayacak kesmeyecek yollarýmýzý hastanade açmayacaðýz gözümüzü ay uzaklaþmayacak penceremizden güneþ doðuncaya dek kesilmeyecek soluðumuz yaþayacaðýz sevgilim bekle beni
tozlarýný temizliyoruz yollarýn parklarý hazýrlýyoruz yerine koyacaðýz ellerimizle doðudan uzaklaþan güneþi çiðnenen çiçekleri, çimleri eðilip bükülen yollarý geri dönüþ yok bu yoldan geri gidiþ
bekle beni güldüðünü görmek istiyorum bir kez doya doya hemde unutmayarak bu yolda ezilen ölen kardeþlerini verilen bedelleri
bekle, bir burgu gibi týpký buramayacaklar aklýmýzý.
sana karþý seni sürerek önüne düþman askeri gibi tutulamayacak mevziler
bu eller bizim eller bu insanlar ölmeye deðil yaþamaya meyilli
bekle beni sevgilim yakýndýr güzel günler bizden doðacak güneþi bizim ellerimizden tadacak çocuklar özgürlüðü bekle!
6. 2. 2o13 /Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.