Göklerle tanýþmýþ aðaçlar alabildiðine uzanmýþ
selvi selvi arz-ý endam etmekteyken
büyüük bir koruluktayýz
ellerimiz birlikte uzanýyor dualar salkým saçak
þafak rengi
bir þiir koparýyoruz uzanabildiðimiz dallardan
ellerimiz
titrek
utangaç
yine de þuh
deðiyor birbirine elllerimiz
yüreðimiz þafak rengi
bir an göz göze geliyoruz denizle
yüz görümlü
ðü istiyorum
yoksa açmam peçemi der gibi
hava bulutlu mu güneþli mi
lakin hayat yine de tadýndan yenmiyor
þafak rengi mi desem
kan rengi mi
bazý acýþan
mevsim hangi mevsim ay hangi ay
uçmasýn diyerek zamaný
iki ucundan mandallayýp
göðün bir ucundan öteki ucuna gerilmiþ tel iplere
füme bir olgunluðun sarhoþluðuyla
sen bakýyorum ki
sen
yine anlamlý kýlan
yeri göðü
çiçek çiçek
motif motif gergefleyen
aþkýnla nasýl da yakýþýyorsun
bu manzaraya
her þeye raðmen her þeye inat
þafak þafak atýyor varlýðýn
çýnlatýrken kahkahalarýnla
aþka ramak kala
füme bir olgunlukla
renkleniyor dünyam
içim dýþým sýrýlsýklam
sklamen bir rüyanýn ertesi sabahýyým
ilahi beni güldüren
aþk
hep sana rast geliyor tesadüflerim
se3n ve yine sen
benim sayýlý mutluluklarým
hayat yarým
ya da çeyrek
hiç bir zaman tam olamayan dönya
benim içten gülüþlerim hep seninle
nihayet gülümsüyor deniz
mavinin en güzel tonlarýyla
uçuk mavi derken
çividi
ve oh nihayet turkuaz
bu ne telaþ a caným daha sabaha çok var
gel uyumayýp karþýlayalým güneþin doðuþunu
selvi selvi yanaþ yamacýma
gül yüzlü yar
30/Mayýs/2013/Perþembe/Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.