Ruhum bedenimi dünya üzerinde sallandýrýrken, Sözcükler boðazýmda düðüm düðüm kaldý. Yüreðimde bir yerimin olmasýný beklerken, Yaka paça atýldýðým zindanlarda kayboluyorum…
Rüyadan uyanýrcasýna silkelenip kendime geldim, Fýrtýnada dalgalanan gemiler gibiyim. Sanki hafýzam boþaldý, yeni doðmuþ bebek misali, Ýçimdeki beni aramaya koyuldum…
Daðlar kadar acý ve ýzdýrapla dolaþmaya baþladým, Seninle yaþadýklarýmý kapatmanýn arifesinde. Ýhanetinin kölelik zincirini boynuma taktým Kurtarýcýlýk payesini sabýrla bekliyorum…
Aþk bahçesinde, kendini savuran pervaneler gibi, Bakmaktan imtina eden gözlerin deðildi. Duvarlarýn sessizliði ile baþ baþa kalýrken ben, Bedenimin hiçbir hücresine laf geçiremez oldum…
Ýçimde gözyaþlarýmýn tuzuyla birikmiþ daðlar, Yüreðimde hasret yumaðýnýn yükleri. Akýbetim ya nefes, ya nefessizlik, Sensiz olmayý bir türlü beceremiyorum…
Fatma Avcý Sosyal Medyada Paylaşın:
jean_dark Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.