Sokak Çocuğuyum Ben
Yaþadýðýmýn farkýnda mýsýnýz?
Tükürülen bir çöp bidonunun
Ýçinde umutlarým.
Bazý geceler çocuk olurum.
Büyürüm, bazý geceler kendi dünyamda.
Bir cýgara
Bir ekmek parasý diye yalvarýr dudaklarým.
Kirli suratýma bir hayat, bir de aynalar gülmez.
Çocuklarýnýzýn ellerinden tuttuðunuz gibi…
Tutar mýsýnýz ellerimden tiksinmeden?
Býçak gibi kesen soðuklarý bilir misiniz?
Köþe baþýndaki fýrýnýn sýcak ekmek kokusunu;
Anne kaç ekmek demenin özlemini bilir misiniz?
Kimliðim yok abi sokak çocuðuyum ben!
Babasýzlýðýn ne demek olduðunu bilirmisiniz?
Hey be sokaklarda kulaðýnýzý çekecek
Bir sürü baba var ya!
Yýldýz manzaralý bir sürü ev barýndýrýr beni.
O yüzden hiç sevmem kýþý…
Hayat kartopunu sýkýp
Suratýma kimsesizliði atmýþ,
Yaþadýðýmýn farkýnda mýsýnýz?
Bir yüreðim var sizinki kadar sýcak.
Güneþte çiçek sulamayý,
Sýnýfýn içinde tahtaya yazýlar yazmayý,
Resimler ve renk renk gökkuþaðý çizmeyi isterdim…
Sesimi duyan var mý bir gözyaþýna razýyým ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.