Bir acý rüzgar esiyor içimde
alfabenin tüm sessiz harfleri
titriyor yüreðimde.
Kör býçak bileyleniyor
bekleyiþlerin ötesinde bir yerde.
Eritiyor acýmasýz ýþýklarýný
duvaðýný açan umarsýz gün...
Yufka gibi umudu açalým gözlerimizde
adaletin ekmeðini piþirelim halkýn ellerinde
yansýn adak aðacýnýn dallarý
kýpkýzýl günlerin
gurbet sürgünü türkülerinde.
Onursuz sessizliðin
kývýlcýmýna takýlmasýn sözcükler.
Esmer bir hüzünde yaþamasýn
topraðý kayan sözcükler.
Bak sokak lambalarý da
yalancý þafaðýnda.
Yüz görümlüðü istercesine
biriktirdiði gölgeler de maskeli.
Posta pulunu yalar gibi
ezilenler var ardýnda.
Tetiði düþürülmüþ
buz baðlayan hüzünler tufanýnda.
Dýþlanmýþlýklar takýlý yakamýzda
Pelür menekþe yaralý ýþýk tayfýnda.
Mor bir korku asýlý dudaklarýnda.
Ömürden daha kalýn mýdýr acýlar?
Sürüngenler sofrasýnda kaç efsane yaþar?
topla istediðin kadar kanatlarýný
kýrgýnlýk tohumlarý sürüldüyse tarlaya
özlemler dikilse de arasýnda
toprak gözlerini yakar acýmasýzca...
Dökülürlür durur bezginlikler
eski bir duvarýn sývasýnda.
Bir kuþ ölür ecelsiz
alnýmýzýn kýrýþýðýnda.
Soðuk mezarlar kazdýrýr
kara çürüyüþler.
Bütünlemeye kaldý günler
büyüselliðin izinde.
Hazýr mýydý sözlerin kýþý?
acýyý süpür öyleyse kapýndan.
Üç kere baþýnda çevirmeden önce
sal bitimsiz okyanuslarýn derinlerine.
Kaðýttan bir kuþ basalým baðrýmýza
yürüyelim umudun kanayan yerlerinde.
Seyrelsin çiçekler kaldýrým kenarýnda
Barýþ adýna çoðalsýnlar
i mgelem serasýnda...
Kanatlansýn çifte kumrular
Kýzýlcýk renginde ilk yazda..
Uzun bir sesi gölgelemesin
çalan siren sesleri gece vardiyasýnda...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.