SAPIK BUNAK
Kadýnýn bacaklarý, mihrabýymýþ sapýðýn,
Onlara yüz sürünce, açýlýrmýþ kör gözü.
Belinden aþaðýsý, mehtabýymýþ sapýðýn,
Orada görülürmüþ, yýldýzlarla gökyüzü.
Nasýl aþaðýlýyor, küçümsüyor kadýný,
Yýllarca sömürdüðü, az gelmiþ gibi sapýk.
Yataðýnda düþünüp, özümsüyor kadýný,
Sorumlusu kendisi, deðilmiþ gibi sapýk.
Cesaret edemeyip, yakmýþ þiirlerini,
Kendisini yamayýp, rahat etmeli sapýk.
Ulusal marþa bile, katmýþ þiirlerini,
Her gelene yamanýp, hep diretmeli sapýk.
Oysa büyük bir þair, üstadýydý hecenin,
Hiçbir zaman dik durup, kendi olmadý sapýk.
Karanlýða gömülmüþ, feryadýydý gecenin,
Yýpranýyorken dava, bitti kalmadý sapýk.
Kapýldý kör akýma, kayboldu rüzgarýnda,
Kaldýrýmlarda küstü, çileye düþkün sapýk.
Yürüdü gece gündüz, kan gibi damarýnda,
Yollarýnda konaðýn, önünde köþkün sapýk.
Kendini takdim eden, geçmiþteki çömezler,
Þimdi yetkili oldu, duy da inanma sapýk.
Göstermelik törenler, biri-birini izler,
Gösterdiðin menzile, gidiyor sanma sapýk.
Yine de sanatýna, eðiliyorum inan,
Korkularýný yenip, dik duramadýn sapýk.
Aile baskýsý mý, omuzlarýna konan,
Ülkenin batýþýný, durduramadýn sapýk.
19.05.13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.