hangi istasyonda kaybettim beni ve hangi tarafý daha çok aðrýyor kalbimin gözlerim hangi mevsimde öldü benim
yüreðinin kurak iklimlerinde filiz vermedi aþk ne yaðmur yaðdý topraklarýna nede güneþ parladý ay hükümdardý senin coðrafyanda
sefil bir dilenci oldu ruhum en çok yokluðundan utandým sýðmadým yere göðe sýðdýramadým
þimdi fakir bir mahallenin öksüz kalmýþ çocuklarý gibi bulutlar eksik olmuyor gözlerimizden yaðmurlar soðuk yaðýyor donuyor þarkýlar
karanfil kokulu bir ayrýlýk pusuda bekliyor caným terk ediyor tenimi þuurum kayýyor nefes almak yük geliyor ciðerlerime kaným alev alýyor duruyor dünya orda iþte o anda ama ölünmüyor
birikmiþ bir sitem kusuyor kelimelerim kekeme oluyor yüreðimdeki acý suskunluklara gömüyorum kendimi kapýlarý kiltliyorum göðü yere indiriyorum ne varsa tutuþturuyor
ve senden gidiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayrık Otu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.