dökülüyorum sokaklara bir nehir gibi uzanýp kollarýna yerleþiyorum eskiþehir ankara hattýnýn bazen bir trenden fazlasýna ihtiyacým oluyor tutunuyorum kirpiklerine burasý ayrý bir rüzgar oluþturuyor
burasý cennet, burayý da geçelim ve ekvatoru
geçelim hep elbette geçelim yüzünden o mavinin kinini güdelim bir parça bir parça olsun sevelim þu kötülüðü siyahý çek ellerinden þarkýlardan kadýn aðýzlarýný çek
koyu bir gölgedir öpüþmemiz birbirine yalvaran kuþlarla ve hiç aþýk olmayan bir ses beni öp çünkü hiç sevmedim seni
(istasyonda)
üstelik adýn kahve kadar güzel oysa öpmedim kaþlarýnýn arasýndan
ve ankaraya
sor aþký
sana denizi anlatsýn
(bana makinist yalnýzlýðýný)
Merve Taþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Merve Taşçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.