bir hafta geçiyor omuzlarýmdan yüklü bir yaþa benziyorum eðilip bütün yükümü indiriyorum sýrata
ezilmiþ kollarýmý gösteriyorum mosmor gözlerimi ben punkçý deðilim oysa mor bana eziyet
siliyorum bir çýrpýda denizi yüzmek hayalini avlumdan kovuyorum bisiklete binmeyi ne zaman binsem düþüyorum iskeletime dövme yapýyor sokaklar sokaklar bana eziyet
mezar soðukluðu taþýyor yanaklarým donmuþ bir yaðmur var orada kýrýyorlar, erimiyor daha sert bir akþama bürünüyorum
kýrýyorlar her þeyi paramparça olan bir binadýr oysa bu þehir,
bana eziyet
Merve TAÞÇI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Merve Taşçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.