baba dedim gitme...
yýllar geçti zor hatýrlýyorum
sanýrým annem böyle derdi
"bizi býraktýðýnda 5 aylýktýn"
dile gelsem derdim belki bir iki laf,
baba derdim
gitme.
bilseydi o da gitmezdi
ama ölmek bir insana
bu kadar yakýþýrmýþ,yoksa
tabuta örtülen bayrak
olur muydu hiç
ay yýldýzlý..
babam öldü diye sevinmiyorum
çünkü Rab bana aðlamayý öðretti
daha 5 aylýkken.
yýllar geçti tabii,
dedem ,
-evlat dedi,
gel buraya
gittim kucaðýna yerleþtim
yýllar geçmiþti ama ben hala beþ aylýktým.
-bu fotoðrafta ne görüyorsun..
-babamý.
-baþka?
-giysilerini...
yüzüne baktým, çocuk aklý.
yanlýþ söylediðimi es geçmiþ gibi
-evlat, acý ne renk giyinmiþ dedi
-yeþil, dedim.
gülümsedi
-afferin be aslan parçasý,
ama önceden kýrmýzýydý. Þehit kaný acý derlerdi,
ama bugünden sonra yeþil,
asker yeþili..
yýllar yine geçti,
ben bu sefer yeþilin hüzne deðdiði yaþtaydým,
askere gidecektim
annem alnýmýn ortasýný öpmek istedi eðildim,
-aman ha oðlum.. sen babana benzeme!
içim titredi,
aylar sonra babamla buluþunca
sormadan edemedim,
baba dedim,
annem nasýldý biliyor musun?
annem hayatýný canýyla deðil canýnla kaybetmiþti..
cennete babamýn göz yaþlarý karýþýyordu,
aðlama dedim, annemin içi titrer..
sustu
sustuk
annemin hýçkýrýklarý
2 tabuta fazla geliyordu,
utandýk..
acý tekrar kýrmýzý renge dönüþtü...
Merve Taþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.