999
kuþlar bizden önce ölür Barba
kargalar hariç.. bir deðil bin kadýndým Barba
nice anýlar aðartmýþ, kanýrtmýþ sýrtýnda
boynunda nice öpüþler taþýmýþ sakal tahriþi
uyuþturmuþ beynini
unutmak için en çok da sonra gideceði
bir deðil bin kadýndým Barba
bir ýþýk var ise yürüyen gece üzerinde
yürüyen ve titreyen
iðne deliklerinden geçirdiði hiçliklerle
kendine sökülüp yine kendine dikilen
ince dallarýmdan ormanlar oluþturuyordum
içlerindeki çöle
girdaplarýmdan denizler
o çýtýr maviliklerine
sonra siyah ile dövüldüm Barba
ve utandým gökkuþaðýna her baktýðýmda
dokuzyüzdoksandokuzum öldüðünde
günlerin sonuydu bu Barba
etlerin sonu
bir ateþ ki baþka parlamýþtý körüðümde
ve yine utandým yürüdüðümde suyun üstünde
yani kalbim bir kýr eviydi Barba
sýðýnýp sýðýnýp yaktýklarýnda da
konuþtuðunda kaybolduðum
biri deðildi aþk
þarkýlar söyleyen kulaksýzlýðýmda
kim getirdi bu avuntuyu Barba
kim koydu giderayak avuçlarýma
hangi yýlan yine giderayak beni
topuklarýmdan ýsýran
seviþirken gömüyorlar Barba görmüyorlar
hala bir Lilith aðlýyor sýrtýmda
dokuzyüzdoksandokuzum öldüðünde
þarabýn sonuydu bu Barba
kýrmýzýnýn sonu
Hayyam’ýn kýrdýðý bir testiydim
sarhoþ gömüldüm topraklarýna
ve ben hiç Gamora’yý görmedim Barba
ama tuzdan bir heykeldim
dirildiðimde
yine ayný elma aðacýnýn dibinde
jir-mç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.