Yakýcý bir güneþ ensemizde, Ýnsanlar aceleci, nedense, Vücutlarý hep ter içinde, Parklarda, aðaç gölgesinde, Serinliði arýyorum… Günler hep telaþeli, Kaldýrýmlarda kalabalýk, Eller çözülmemecesine, Günün en zor hecesiyle, Ben seni anýyorum… Akþamlara þimþek çakmýþ, Elbiseler sýrýlsýklam, Otobüs duraðýnda, Bir tentenin aðýnda, Ben senleyim sanýyorum.. Ýlerleyen saatler yorgun, Iþýklarýmýz solgun, Ertesi günü düþlerken, Yastýklara baþ düþerken, Bense yastýðýmý sarýyorum.. Gün bitmiþ, yorgun gecede, Her þey belki, bir tek hecede, Karanlýklarý hiç sevmesem de, Senleymiþim gibiyim yanýlýyorum.. Yokluklarýn tam ortasýnda, Sensizliði de ekleyerek, Duy sesimi heyhat, Tüm yaþanýlanlara inat, Sensizliðini geceye yazýyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
coskun_05 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.