bulutlar

sanatçýdýr bulutlar
þýpsevdi çizer yontucu
kendini yazar bozarlar
kuþ olur insan olurlar

þakacýdýr bulutlar
adamý iþletir gibi
önce korkutur,sonra
bir güzel ýslatýrlar

çok severler gezmeyi
ne vize ne konut fonu
bir akþam isviçre alpleri
bir sabah gölyazý maþat

akþamleyin ufukta
renklerle dansederler
en çok
kýzýl kaldýrýr dansa

gece garipleþirler
yalnýz ve kimsesiz gibi
susup hüzünleþirler
koyun koyuna yatarlar

kimi parçasý geride
kötü koyun gibi kalýr
acýrým ne yapar yalnýz
bir rüzgâr kapar daðýlýr

ikindi bulutuna kýþýn
sevdalýyým doðrusu
dingin ýþýltýlý bir gün
sýmsýcak pamuk tarlasý

aramýz geceleri açýk
kýskanç bir perde olur
gökyüzüyle aramýza
bir yýldýz býrakmaz dalsam

onlar su gibi,
onlar kar gibi,
onlar yar gibi,
sevgiliden haber gibi...



ömer faruk hatipoðlu

(ince, toplum yayýnlarý, 1997)





Sosyal Medyada Paylaşın: