Hatýrladým da... Ne gülüþler býrakmýþýz geride, Ne masum yalanlar... Ne kadar güzeldi biliyor musun? Cemresi yanaðýna düþen baharlar. Hatýrladým da; Daðlar gözlerinden almýþtý yeþilini deðil mi? Rüzgâr nefesinden almýþtý cesaretini. Özlemin tufanýna denkti Nuh’un, Hasretin bitmek bilmez kâbusum. Hangimizdi biliyor musun asýlan aþkýn daraðacýnda. Hangimizin boðazýndaydý yaðlý ilmek Farkýnda mýsýn? Yeþil gözlü; Sýradan hale geldi yokluðunda titremek. Ve yine sýradan hale geldi yokluðunda ölmek.
Hatýrlýyorum da; Ýmgesiz þiirler düþtü dilime senden sonra. Senden sonra yeþili kurudu daðlarýn. Oysa; Beyazlar içinde bir yaðmur düþlüyorum, Bir yaðmur, aldýrmadan yanaðýmdaki sýrdaþa, Ve aldýrmadan parmaklarýma bulaþan çamura. Yaklaþýyor telaþlý bir kuþ yüreði, Yaklaþýyor, dudaðýmýn sütresinde dilim sus pus! Bilinmedik bir zaman iþte, hem akrep hem yelkovan mahpus.
Hatýrlýyorum da; Umutsuz yarýnlar devþirmiþiz farkýnda olmadan, Sýrça saraylarda kollarýmda bilekçeler. Mavi bir güvercin heybesinde geri geldi, Sana kanýmla yazdýðým dilekçeler. Oysa Beyazlar içinde bir hürriyet düþlüyorum, Bir hürriyet, aldýrmadan yüreðimdeki esaretine. Ve aldýrmadan hüküm sürmesine göz bebeðimde çapaklarýn. Yayýndan kurtulmuþ bir ok misali, Ya da resmederken titreyen bir gülde masumiyeti Yüzdürüp denizlerinde kýrlangýçlarý, Rüzgârýn olup, nefesim kesilircesine, Hatta bin kere ölüp de dirilircesine! Sana koþmak istiyorum! Varsýn daðlarýn gömleði kar, Kaþlarý boran olsun Ben sana koþmak istiyorum. Buluþturmak daðlarý yine yeþil gözlerinle. Ve dudaklarýmýzý gülücükle. Sen býrak yeþil gözlü! Avuçlarýmda can çekiþen son karanfilde ölsün. Sen benim tipiye tutulmuþ özgürlüðüm. Sen, diþlerim arasýnda ýsýrdýðým gülümsün. Cemresi yanaðýnda, yeþili gözlerinde, sen benim; Aðrýyan baþým, ýslanan kirpiðim, Aspirinim, ilacýmsýn. Sen kapasan da yeþile gözlerini, karýmsýn. Etim, kemiðim, canýmsýn.
Engin Badem Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.