Daha önce hiç kimseye söylenmemiþ, Küçücük yalanlar söyle bana. Mektuplar yaz ardýndan, Zarflara saçýndan bir tutam koy. Bir tutamda sýcaklýðýný koy yüreðinin. Yokluðunu koyma gülüm; ne olur, Aðlayan gözlerini koyma. Küçük yalanlar söyle bana ne olur. Býraktýðýn gibiyim de, Hep o ayný yerde, Ayný demdeyim de. Yalan olsun... Boþver, Yalanda olsa söyleyiver. Hala sensizlikte üþüyorum de. Yalanda olsa seviyorum de. Hatta yaþamýyor ölüyorum de. Küçücük yalanlar söyle bana gülüm, Küçücük yalanlar ne olur. Bilmez misin gerçekler bir insana bu kadar vurur.
Ben nerden bileyim; Senden sonra her þeyin kifayetsiz kalacaðýný. Gözyaþlarýnýn korkuya akacaðýný, Dalýnda menekþelerin ansýzýn solacaðýný. Kimse söylememiþti; Boyun bükeceðini rüzgarlarýn, Issýz bir konukluktu belki de rüyadaki halleri güneþin, Belki bir burukluktu arkandan sallanmasý bir çift elin. Þimdi neylersin; Ebem kuþaklarý sana küsecek, Sýyýrýp tüm renklerinide, kefenlere bürünecek. Nerden bileyim; Gamzemde yol bulacaðýný yaþlarýn. Nerden bileyim; Bakarken resimlere hep öne düþeceðini baþlarýn. Gel küçücük yalanlar söyle bana, Çöllerde gülüm de, Bir yaným Leyla, bir yaným Zühre de Mecnunlar lalezarda, Tahir’ler öksüz de
Þimdi; gümüþ zýrhlý tüm harfler, Ýki satýr kýskacýnda dondu “can” Üst satýrda adýn kaldý; kýskacýnda ayrýlýk. Alt satýr adým ; kýskacýnda yalnýzlýk. Böyle miydi dersin mecnundaki saflýk. Neylersin ki þimdi heceler yitik, Sözcüklerin bitik kaldý. Kan kokan o tüm tümceler delik deþik “can” Anlat ne olur; Þimdi aþktan yana ne varsa, Doldurupta tahta bir kuþa gidecek misin? Sen bu aþký topraðýn baðrýna gömecek misin? Sukut sukut üstüne gülüm, Sen konuþur mu sanýrsýn ki resimleri? Okþar mý sanýrsýn saçlarýmý kokun? Küçük bir yalan söyleyim mi sana; Hiç koymadý biliyor musun yokluðun!
Ne olur küçükcük yalanlar söyle bana Hangi halini anlatýr kýrmýzý kazak, Demir musluk, Yýrtýk yastýk, Biri bana söylesin Allah aþkýna, Bu sevdanýn hangi coðrafyasýný iþgal etti ayrýlýk!
Bu kent dar gelir mi gülüm senden sonra? Bilmiyorum... Senden sonra tanýr mý adýmlarýmý kaldýrýmlar? Bilmiyorum... Yolumu keser mi dersin rüzgar? Devrilir mi göðün terkisinde dans eden Süreyya, Kaç ak sakallý dedeye teslim oldu dersin bu rüya. Bilmiyorum...
Küçücük yalanlar söyle bana, Yüzüm sana emanet gülüm! Aklým sende rehin biliyorsun. Týrnaðýmda esareti düþlerin, Apansýz bir yaradýr suskunluðun. Biliyorsun...
Ýstersen þimaller takayým saçlarýna, Sereyim mavi göðü ayaklarýna Böyle susma Allah aþkýna. Böyle susma...
Engin Badem Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.