haberin yok nicedir alt üst oldu deyiþi yolun kimler geçti hoyrat adýmlarla geçer gibi bir tren,insanlarýn üstünden gizlendi esintinden çiçeklerim ay dönüp gitti yüzünü
anlamadýnki zifiri karanlýktan baktýda gözlerin yasýný görmedi bakýþlarýmýn geri dönülmez yerlere mi gittin yoksa ellerin alnýmý soðutmuyor sen ve benden oluþan iki köprü arasýnda gitgide derinleþen uçurum
aklýmdan geçiyorsun ya da hiç çýkmýyorsun kimsenin bakýþlarýnda sen yok kimse gözleriyle gülmüyor beni görünce
bana ne çok yalan söylüyorlar seni öldürmem için kalbimde kimse bizi bilmiyor hiç yürümediler ki birbirimize çýkan tünelden
bilirim ki sen bismillâh der gibi uyandýðýnda her adýmda, her ah’ta adýmý tekrarlarsýn bozmaz ezberini lâ havle illâllah getirmezsin yüreðinin tahtýna kurulan bir çift mahzun bakýþtan gözlerime astýðýn
zincirleme geçip giderken günler yokluðunu aðlarým
13. 5. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.