Kör Adam

Bir gün, bir Cuma vakti, kör, saðýr, dilsiz biri
Gözünden dökülürken yaþlarý iri iri...

Bir isyan rüzgarýna kapýlmýþ gafletinden
Þüpheye düþmüþ sanki, Hakkýn merhametinden

’’Ey Yüceler yücesi, duyar mýsýn sesi mi?
Bende görmek isterim aynadaki cismimi...

Ýþitsin kulaklarým, duysun cümle alemi,
Konuþan bir dil eyle, bitir bende elemi’’

Yalvarýp yakarýrken böylece saatlerce
Birden kayboluvermiþ gözünden kara perde

Þaþkýnlýktan o anda ’Ne oldu bana? ’ demiþ
Anlamýþ ki sonunda, gönlü murada ermiþ.

Saða, sola bakýnýp, yürürken yavaþ yavaþ
Görmüþ ki insanlarda hep hüzün hep bir telaþ

Masvavi gökyüzünün, yemyeþil yeryüzünün
Farkýnda deðillermiþ, baharýnýn, güzünün

Dili bir açýlmýþ ki dokuz köyden kovulmuþ
Doðruyu söyledikçe, onuncu da dövülmüþ

Dilini tutamamýþ, ne kadar istesede
Gözleri görüyormuþ, kapatayým dese de

Anlamamýþ kullarý, neden imiþ bu kavga
Hýrsýzlýkta çok geri, kalmýþmýþ kara karga

Sevmeyi unutmuþlar, adý kalmýþ dillerde
Para, mal,mülk sevdasý yer etmiþ gönüllerde

Sanki, baþka aleme açýlmýþmýþ gözleri
Taþa dönmüþ kalplere, iþlemezmiþ sözleri

Tekrar açmýþ elini Cumayý beklememiþ
Bin piþmanlýk içinde, dileðini söylemiþ

Ey, yerleri, gökleri yaratan yüce Rabbim
Sana isyan eyledim, günahým çoktur benim

Piþman olan bu kulu, affet yüce Allahým
Karanlýk dünyadayým, dinmez feryadým ahým

Kendi dünyam güzeldi, renkleri görüyordum
Bu zindanýn içinde, sefamý sürüyordum

Þimdi ise dileðim, kara perdemi bahþet
Gördüklerim üç günde vahþet üstüne vahþet

Bir de asi dilime, istiyorum bir kilit
Açýlsýn bir kerecik, ölüm geldiði vakit.

La Ýlahe illallah, diyerek can vereyim
Senin rýzaný alýp muradýma ereyim

Eline bastonunu alývermiþ tekrardan
Kalbinden zikrederek yürümüþ kenarlardan

Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın: