Ölümün uyuduðu derinlerde titredi yýldýzlar
Kýnalý bir bahar sýzdý topraðýma
ruhuma gurbet oldu günler
çeke çeke bayraðý göklere ileten el gibi...
Sözcük ormanýnda büyüdü gerçekler
Uykumun kabzasýný tutuyor bir asker.
Yüzümde eski bir pazar
baþýný beklediðim anýlarý demirler daðlar.
Ah ettikçe kederden yastan dumaný beni boðar.
Yurdu olmayan otlar uçurum olur bedenimde
Titrek bir orak kazýnýr yýkýk diyarlarýn gölgesinde
sevginin beþ harfli alfabesi usulca basar hançerini
temmuz sýcaðý peydahlanýr dilimin eðesinde.
Kýrmýzý ýþýklý i mgelem
hazla süzülür sözcüklerin güneþinde.
þiirin öz suyu çatlar
ýþýltýlý nakýþýnda yaþamýn
dört mevsimin hatýrýna
bir gül mevsimi ön sözüdür baharýn
günleri boyasalar da yalana.
geçer dururduk bitmemiþ sýcaklýðýn içinden...
Aymazlýk çukurunda bir elimde gelecek
öbür elimde yetiþkin bir gün ýþýðý.
Dört yol aðzýnda pembe açýyor aðaçlar
dört mevsim doðuyor ellerime.
Maviliðe bürünmüþ bir sabah ile...
Nisan yaðmuruydu yaðan tomur tomur
içimdeki keder serinlemedi yýkým tümcesinde.
Sýrtýmda yüküm týrmandým varoþlarýn yüreðine
ýþýklý bir yol bir de batýk bir akþam olmuþuz meðer
geriye kalan enkazýn sesinden gün doðacak belki de...
Meðer yalnýzlýðýn ayak sesleri imiþ iç çekiþ
Birimiz hepimizi yalnýz býraktýk tekil zamanlarda
yüreklerimiz döküldü birer birer yýllara
En bakýmlý bahçe bilirsiniz sessizlikmiþ
akýp giden suskunluk
daðlarýn kuytusunda pembe açan bir çiçekmiþ.
Mor daðlarýn yorgunluðu çöküyor üstüme
Çið olup yaðýyor aþk soluðu delikanlý bir bahar üstüne...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.