kara gözlüklerini çýkar dedin çýkardým morarmýþ gözlerle bakýyorum dünyaya kaynýyor cadý kazaný cadý yaþýyor, elinde dev kepçesiyle masum insanlarýn ahlarýyla boynunda karýþtýrýyor kazanýný
ateþtopunu atýyor üstlerine masum insanlarýn daha çok harlandýrmak için ateþini odunlar çatýyor onun parmaklarýnýn ucunda dönüyoruz bir yýdýzdan daha hýzlý çeviriyor bizi öyle hýzlý geçiyor ki gözlerimizden yanan dünyanýn görüntüleriyle
onlar mum yakýyor kiliselerde, çanlar çalýyor bizi birliðe çaðýrýyor ezanlar sevmeyi emrediyor Allah sevgileþin insanlar selâmlaþýn el koyun birbirinizin omzuna yoluna yol olun
görme dedin yýkýlan evler altýnda öldürülen insanlarý oraya serme yaygýný, atma minderini anlamsýz sözcükleri koy yan yana, alt alta çocuklarýn aðladýðý duyulmasýn gösterme üstüne kapaklanan anneyi gidilmeyen daðlarda yansýn ateþimiz kendi kendini yakmaya,söndürmeye çalýþsýn kýr çiçeði altýnda kalsýn yansýn cýrcýr böceði cýrlamasýn
her þey yolunda, her þey yolunda dedin o polisler oyuncak polis onlar sýkmýyor gazlarý, bombalarý seni onlar tartaklamýyor onlar deðil yakýn mesafede baþýndan vuran kendi halkýný daha on yedisinde!
5. 5. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.