9-
ey ruhuma konan nazenin
Seddülbahir’i oldun kalemimin; ýrmaklarý akmýyor ömrümün!
sermayem hep sana dair; kuþgözü gerdanlardan geçip
soyutlanýyorum hayattan; tanrý vergisi güzelliklerin üstüne çýkýyorum
4-
ruhumu kýzýl uçurtma çalýyor gökten ay kýzýlýna bezeniyorum ay kýzýlýna!
karanlýkta ýslýk olup kalbimi rahmetiyle yýkasýn aydýnlýk versin diye;
mesken tuttum tenhalarý; nazlý gül yaðmurlarý bekler gibi
gün ortasýnda bulutlarýn gölgesinde bekliyorum
11-
zaman atýnýn terkisinde alev kesiliyor kurþuni söz;
düþlerime tetik düþürüyor gülen çehrem vuruluyor,
billur çaðrýlarla salayý beliyorum inliyorum
siluetinin þavký vurmaz mý asi güneþten söylesene!
Bahtýmýn üstünden uçuþmaz mý mahmur doruklara
acý veren geçmiþim
1-
ücra sürgünlere uç(urum)lara çok ama çok severek!
elemli bir mevsimin ardýndan kapýsýný aralayýp ta ürkek hayatýn
ölüm provalarý yaptýðým tepelere saygýn ile yürümez miyim?
ölümsüz aþk ve ben nar-ý cehenneme derin ah çekerek
içimde biriken hýçkýrýklar ve ikrarým inmez miyim -boynu bükük
7-
Elbet tabi inerim sevgili; bir garip tecellidir derim
artýk siluetler yansýr bedbin yüzüme
bedevi yaþadýðým yýllar saçlarýmý aðartýr
uzanýrým akþam alacasýna –hiç sevilmediðimi bilerek
arzularýn ýþýltýlý serapa bakarak uyanmasýný beklerim ay ýþýðý altýnda -umutla
gözlerinin mavisi hicret duygularýný dökmüþtür çöl sofralarýna
acýnýn vurduðu tebessüm taþýnýp çehremden
fýrtýnalarla demlenmiþtir hüznüm
artýk sabýr vadisinde özlem gideririm mor hayat aleviyle uzar gündüzüm
3-
terk-i diyar etmeden þakaðýmý saadet alýn teri
nebuladan haber verir billur bir nefes tütsülenmiþ zamaný
kalbimi tekinsiz parçalar yýrtýcý naðmeler, kýrgýn besteler
fani ömür derim varsýn kuþatsýn dört yanýmý -öyle ya adým þair!
nasýlsa o’nun þiirleri perdeler; içimde kabarýr aþkýnýn tufaný
kanayan yerlerine resmederim; onunla hayal kurduðum aydýnlýða
bir týný aðýt yakarým ezeli sevgilim ayyuka sürünürken meçhule
5-
ve sevgili; gözlerin gönlümün derinlerine iz býraktý
yýllarca azýðým heybemdeki deniz aþýrý acýlar oldu
bir gizemle girdiðin hayatýmdan yaralý gurur býrak çýk git!
tan vaktinde duran saatlerin zehir zemberek Aheste sesi
ayaklarýmý uçurumdan geri getirmesin baðbana yol göründü
ruhum perçeminden süzülüp enkazýmý taþýsýn meçhule
gittiðimde; göçkün kýrlangýç
beyaz mektup býrakýr baþucuna -rüyalarýna
içinde þehla bir ahu aðlar
gönlün harabe yüreðin ise tarumar olmasýn
10-
beni düþünme ey iki gözüm
kaderin öz benliðini, umudumu yaðmalayýnca Azrail
vebalim ecele kanatlandý hazan oldu akýbetim:
Kýnamada gönlümü
bu dünyanýn olmayan gözlerle yaþýyorum korkuyu
ebabil gagalarýyla parçalanýyor da can evim
ölünün baðlanan çenesiyle utanýyorum
aþkýn saðanaðýna kapýlýyorum gama uyanýyor hazlar
gözyaþlarý itiraflarýmýzý dolduruyor kadehlere
baþka söze ne hacet ey sevgili çið düþmüþ yollara
sebepsiz dondu dudaðýmýz sesler uçuþtu tufanla
yükseldikçe arþa; tanrý rahmetiyle kucaklar
8-
ey mihrabýna kurban olduðum denizim; umutlan
iþte böyle boðuldum kayýtsýzlýðý yok aþkýn
bütün çilelerimi haykýrdým duyuramadým
umut girdabýna aþkla bandým bel kýrdým
sýrla yürüdüm kalp dehlizinden içeri!
nirengi tükendi ömrümün sükût yanaklarýma indi
kýrgýn düþlerim küçük sadelik içinde masal gibi
sitem aleviyle sürüldü dar geçitten
2-
iþte benim yanýlgým ey sevgili
direniþim alýn yazým
gecenin söz verilen saatinde yoksunluk
rüyamý örselediðinde
gözlerinin mavi buðusu ümidim olur kalkaný olur
kirpiklerimden duman gibi tüter
yaktýðýn ateþin külleri
merhamet çekilir yeryüzünden
güzergâhým bölünür
tabiatta bir tek senin izin
senin dizlerine yürürüm
kelebek olup dalarým peygamber uykusuna.
6-
ey kýrkikindilerle yaþayan nisan kýzý
zaten dili birdir hýçkýrýkla aðlamanýn!
sözün sahibi þiiri kuþan sabýr devþir ötelerde.