MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Vaha
Dikçe

Vaha





-unutalým diyorum beyler! bir kaç kiþilik deðilmiyiz evrende!
oturup güzelce konuþalým
nedendir çocuklarýn çýðlýðýný asýþýmýz gökkuþaðýna!-



bölünüyor çocuk düþleri uðulduyor erguvanlar gibi
uyumsuz rüzgarla yer deðiþtiriyor çocuk gözleri
þiddet boþluðuna asýlýyor -azarlanmýþ; koþuyor denize doðru

her akþam martýlar silkeleniyor
beyaz ölüm düþende
þüpheli soru parmaðýný yemeðe baþlýyor
yeniden ve çetin savaþ sonrasý

cam kenarýna býrakýlmýþ günler çocuk yüreði çekiyor eteðinden
Beyazýt’ýn güvercinleri gibi umarsýz
o salgýný uçuyor yoksul günceler
diz çöküp ayinlere ikindi gölgeleri
ovamsý boþluðunu okuyor derin mýzýka
aðrýyor çað; geri tepiliyor þehvet


bir el gizli düðümü çözmüþ göðsünden; çekiyor sözcükleri bozuk mahzenine
gaz yaðýyla ateþliyor çocuk kendi ürettiði þarkýyý buluþturuyor suskun diliyle
düþleri cepkeninde kanatlanýyor bazâra



bu çocuðu tanýmazsýnýz beyler ihtilali eksik
çalkantýlý bir akþam isimsizler denizinden geldi
adým baþý sirkler varken sunak taþý masalsý yüreðinde
göksel sürahilerden süzüldü sýzdý topraðýn karasýna
çoðaldý saçlarýnýn arasýnda ak
ve anlaþýlmadý korsan gözleri
çünkü ýsýndýkça açýlýr saksýsýnda bir lale
bir kaþ seðirince çürük, geviþ getiren güdü
kireçle söndürür; o yazýn gömüsünü


ey çocuk!
ey kol gezen sýzýntý!
bir sýðýnakta ruhumuz kendini gezdirirken
burun buruna tahta atý vahalara sürdük
yitirilmiþ bir duygu
kopan sinir
ve Þiirin ötesinde
henüz açýlmamýþ darbeler gördük

sonra
içimizde iktidarsýz bir ceset
rüyasýnda ekmek su gören seni
ter içinde uyandýrdýk kýpkýzýl geceye


sonra;
seni selamlayarak baþladýk güne
senki ne kadar büyüsen o kadar çocuk.





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.