1-
bir oðul ölür bin oðul doðar masal enginliðinde
baðrýmýzda pervazlanýr aðýt secde edercesine
kopan vaveylaya dayanýrýz acýlara çizgi çekerek
Mezopotamya bala sesine durur aþka kanatlanýr
kaç kuyu eksilmiþse hayatýmýzdan her sonbahar
o kadar yusufçuk açar gözlerini gül bahçemizde
-Derdi Annem
2-
ana rahminde büyüyen her çocuk ýþýltýlý ve umutlu
mahrumdur günah soluðundan, kahýr savaþýndan
çünkü kâfir gagalarýn tünediði dilleri, çiçeklerin dili
ceylan gözleri hilal gibi ince ve arzularý meþheridir
ana en güzel kýlavuzu; yollarý ki, hep pýnarlara varan
melâli arþ tünelinden berrak geçer: -O kadar safran
-Derdi Annem
3-
kuytu maðaralarý ýstýrap sardýkça içimiz çaðladý
ýslýklanan tank tüfenk seslerine hiç aldýrmadan
gölgenin baþladýðý yerde oturduk: Muhal-midir!
4-
cömert gözlerimizle karþýladýk her ölgün güneþi
sonra sýrtýmýzda kýrbaçlarýn kanýna banýp kalemi
acýklý sözler aðzýmýzýn hokkasýndan, þüphesiz
kanayan bir çocuk eliyle durdu söze: Revamýdýr!
5-
ak pak sedef ýþýðýnda içimize sinmeyen duyarsýzlýðý
silkinerek anlatmaya çalýþtýk kurulan can pazarýnda
umursamadý havari ecel; ovalarda yönümüzü böldü
at naralarýyla yýrtýldý mahzun þafak masumlar üstüne
sunak taþýnda gökler açýldý kat kat: Kavruldu toprak
6-
kutlu kan yaþ olup boþalýrken oluk oluk; ülkemde
döne döne aradýðýmýz barýþýn yönünü: Bulamadýk
evrenden göz göz, söz aralýðýnda taþýndýk; dibsizmiþ
cebrailin eli okþadý baþýmýzý, bembeyaz derinden
doyumsuz ömür bir çelmelikmiþ gülþeni soyunduk
ederi olmayan savaþ t/oyundayýz: O kadar safran
7-
Hoþçakal iki yanýmý süsleyen þiir
ateþin en harlýsýný döküyorum inci gözyaþlarýmla:
Hoþçakal çocuklarý bir kürek ateþe serpen zaman
þimdi: Mezopotamya gecelerine astýmlý þiirler asýp
kelimelerin ruhunu üflüyoruz: Her dem izhar edip
âr eder olsada felek: Ana var git karalar giy bugün
çoktan az gittik!