Ökçesi eskiyen bir zamandý, yüreðimin ayaklarýnda yara izi býrakan. anlamsýz bakýþlar eþliðinde kaldýrýmlarda iz býrakan bendim, ayaklarýmdý kanayan; Dizlerim’di takatinden yaralý, gözlerim’di ruhumun sýzýsýný anlatan.,izleriydi belkide belkisiz gidiþlerin saklanbaç suretli sokaklarýnda izi kalan. bitmiþ kitabýn son sayfasý gibi, bir sonun hazin dudaðýnda kesildi dermaným bileklerinden, nefesim kesik bir soluktan armaðan çýkýyordu, azým... burnum... kan içinde kala kala, çýkýyordu nefesim haykýrmaktan parçalanan çiðerlerim’den. Eþ/siz bir sevdanýn bedeli gibiydi anlatýlmaz acýlar , ve eþsiz bir yok oluþ. galiba son sayfasýný da kaçýrdým okuduðum o masalýn, biraz geçtim, hatýrým kýrýk düþler sokaðý gibi Her bir yanýndan kanýyor ’’ seni ’’ ve anlamsýz gidiþini...’’
Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdarözyanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.