Yorgun bakma Aleyna, mührü basma diline
Kapandýkça içine k/ördüðüm hüzün baþlar
Yýldýzlarý koparma, tak saçýnýn teline
Atýldýkça dað olur elemden de sert taþlar
Çevrene baksana sen, hangi çehre samimi
Herkes kendi derdinde, yalan dolan umumi
N’olur affet Aleyna geçmiþini okudum
Çevirip sayfalarý gözyaþýmý dokudum
Kaðýttan anýlarda ne de çok hüzün vardý
Dört duvara sýkýþtým, ahiret bana dardý
Demiþsin ki: “ Hayat zor! Nasýl aþarým yolu?
Ben aðlarým elalem sallarken eli kolu”
Sevgi bile menfaat, bunu böyle bilesin
Ne yazýk yarar yoksa kaçýnýlmaz yalnýzlýk
Öldü artýk sadakat bunu böyle bilesin
Ne yazýk çýkar yoksa kaderindir ýssýzlýk
Çok güvenme Aleyna baðlanma tatlý söze
Ýnanma sahteliðe inmeye çalýþ öze
Su gibi þeffaftýn sen, neden belirdi hüzün
Aleyna! Çöle dönmüþ yapraksýz, susuz güzün
“ Canlanýr çorak ruhum, bir damla huzur bulsam,
Gönül mabedimde ben, ebediyen yok olsam”
Derken yürek sayfanda, nasýl da gam dolmuþsun
Cennetin kýyýsýnda bir gül gibi solmuþsun
Yalnýzlar rýhtýmýnda bekle ýssýz gemiyi
El sallama boþluða, ne gelen var ne giden…
Þeytan diyor ki çek git, býrakýp da iyiyi
Acaba olur mu ki arada bir yâd eden
Dilimdeki vaveyla koparken yana yana
Hayat güler mi dersin, güler mi ki Aleyna…