pay

payýma düþen ellerinin sýcaklýðý ve
düþlerinmiþ
anladým

þimdi uzanýp denize doðru
izliyorsundur gökyüzünü
sana aynalar çiziyordur baþkalarý
gözlerinden bahsedip
öpüyordur dudaklarýný

bunlarý düþünmek istemiyorum
kendimle karþýlaþtýrmak hele
hiç

avuçlarýna gül bahçesi kurduðum zamanlarý kýskanýyorum
þimdi üzerine inþaat yapacak býyýklý adamlar
nasýl izin verirsin yalnýzým

aslýnda bakýyorum da
ben boynunu öpmeden evvel
koklardým uzunca
cennetin sekizinci kapýsý açýlýrdý
bütün huriler adýný taþýmýþ da
ayaklarýma kadar getirmiþler

nasýl haset duymuþum gör,
ismini taþýmasýndan baþkasýnýn
gör demiyorum elbet
þimdi açarsýn da gözlerini
kýllý bir herife denk gelirsin diye korkuyorum
tenine bir yudum þarap gözüyle bakar diye korkuyorum

üstelik elbisen güzeldir
gerdanýna aðzýmý yerleþtirip
annem olman için öptüm seni

eðer þimdi giymiþsen dantelli bir elbise
karþýna entelektüel bir adam fýþkýrýr da
göðsünden öper seni

ben anne olmandan öpmüþken
kirli bir akþamý yakar baktýðýmýz sema

saçlarýný salmýþsýndýr bilirim
öyle bir kuþ yuvasýna benzemez
özgürce yüzümü sürerdim
daðýtýp saçlarýna yüreðimi

þimdi týrnaklarý yeþil bir adam gelir de
pasaklý aþkýný bulaþtýrýr saçlarýna
daðýnýklýðýmý topla kaldýysa eðer
gecelere uzanan...


oysa yalnýzým severim seni hala
þimdi bir baþkasý diz çöker de kalbine
kahrolur, gülerim
çünkü gülmek ile eþ tuttum seni yalnýzým
þimdi gülersin de bir baþkasý da güler
üstelik güzelliðini dudaðýnda býrakýr
kahrolur gülerim

gülmek gizli aðlayýþlar barýndýrýr yalnýzým
oysa
benim yalnýzlýðým da sensin

Merve Taþçý
Sosyal Medyada Paylaşın: