Baþka dünyalar..Baþkalarýnýn dünyasý..Her daim baþkalarýnýn hayatýna kan pompalayan binlerce can..Hoþbulduk;þimdilik..Ve neden ölmüyor -geceden geçen- gözler? Baktýkça derinleþen,derinleþtikçe içe iþleyen ve mýhlanan ve en pembesinden ve ’en aþýk olasý gelen sebebim’. Açýklarýnda ýsýtan acým, þüphelerim,dayanýlmaz gidiþin.. Bu kaderin kalemi nerede yahu..? Boynumun uzanamayacaðý kadar yüksek bir duvardan bana bakan mý kader? Ben düþecek diye korkarken onun benimle oynamasýnýn adý mý bu kader? Kader sen misin yoksa baþka bir hayatýn içinden bana bakan,gülümseyen,yüzüme her baktýðýnda bir an donup sonra konuþan adam? Bana bunu yapma..! Adýn ne senin? Silinmeyen mürekkebin marka adý mýsýn? Kader sensin,aynadaki sen, yüksek duvardan bana bakan sen,baþka hayattan gülümseyen neden. Ve -geceden geçen- gözlerinle þiþeler devrilesi sen.. Kim bilir be Kader ? Pavyonlarda lakapsýn gerçekten...!
ALMILA ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
almıla erdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.