ben
þemsiyeli bir dilek çekirdeðiyim
zaman uykuya dalmýþ
kesiliyor sesim ürperti düþüncelerle
iç ritim yükseliyorken kök salmýþ yapraklarýmda
andýr ki
kalabalýk yüzeylik vuruyor
ayrýlan parçalarýma
sanki
karanlýðým geziniyor hüzün aðaçlarýnda
çünkü
yüzeyi özlemenin iç daðýnýklýðý
þaþkýnlýk yýlgýný
yaðmur damlalarý iteklerken birbirini
kalbimin çekirdeði duyumsuyor
ýslanmýþ bakýþlarý
ve
bütün yanýlgýlar bürünüyor
yýkanan kolay söylencelere
ey yaþam
titremesin yüreðin kabul olmayan korkularla
ansýz yok oluþlarda
ben
dinmeyen hýçkýrýk savaþlarýyla büyüyorum
sen de biliyorsun
durmak zordur
sessizliðin önünde bir fidan gibi
....