sabahlarý bir telaþý olmalý insanýn
akþamlarý da öyle, sevdikleri yanýnda olmalý
sofrada bolca, tabak, bardak, kaþýk çatal
yemek kokusu doldurmalý tüm odalarý
fýrýndan yeni çýkmýþ ekmek gibi,
sevgi kokmalý en çok, boþ kalmamalý kanepeler
gömlek, çorap, pijama, yorgan yastýk
her biri bir köþeden çýkmalý
darmadaðýnýk olmalý her yer,
toplarken söylenmeli evin annesi
ütü tasasý çekmeli, kirlenen perde kaygýsý
evin her bireyi farklý bir þey istemeli,
kimi çay, kimi kahve, kimi meyve, kimi sevgi
yorulmalý anne, sýzlanmalý ama hepsi naz
nazýný da sevdikleri çekmeli , anlamalýlar
þýmartýlmak ister evin direði, bakaný
gözyaþlarý dökeni, bir demet çiçek
sýcacýk bir sarýlýþ, alnýna konan bir buse,
yok eder bütün derdini, kederini bilmeliler
daðýnýk olmalý yuva dediðin, daðýnýk
sevgi saðanaðý ýslatmalý her kareyi
gülüþler uçuþmalý, kapýlardan odalara
hava mis gibi çay kokmalý, en çok da baba
anne, yâr kokmalý, daðýnýk olmalý yuva dediðin….
….daðýnýk….
Hatice AK/19.04.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.