düþ mihraplarýndan topladým seni ,an, an.
uzat ellerini hasretleri örteyim
,,
aðýrdý
düþleri bilmeyen algýlarla
bir sevdaya yürümek
çünkü
sýrdaþsýz ayak izleri
kümeleniyor ruhumda hüznün çýrpýnýþý
gidiþlere el veriyor
ergen düþünceler
aralanýyor zamaný aklýn
çiziyor beni anlara sezgi.
kabulsüzlük kýrarken
ruhumun gelgitlerini
sesleniyor mavi, hayallerin dermanýyla
ama/sessiz kalýyor
hayatýn kimsesizliði
okþayýp uyutuyor
kollarýmdaki titreyiþleri
ezbere yol alýyorken
içimin yeni yetme çocuk ikilemleri
masumiyet sýðdýrýyor göðsüne
uçurum eþiklerini
yalpasýnda sendelerken ben
nefesim avuçlarýmda bekliyorum
ve sonrasý
an
an
zamanýn eleðinde
ýssýz uçlarda kayboluyorum
her yer hasret kýrýðý
....