Yok yok...
Gelmeyecek artýk anlaþýldý.
Üç beþ saatte fazladan bekledim ama boþuna.
Hiç hatýrý yokmuþ yaþanýlanlarýn.
Ve hiç önemi yokmuþ canýmýn ve de Amasya’da kalmamýn.
Elveda demek,
Ýþte ne biliyim son bir kez daha þiirsel zamazingolarý zýrvalamak istedim þimdi.
Ve þimdi;
Sevdiklerimin içinde yaþadýðý sen Amasya,
Dertlenince iki lafýn belini kýrdýðým Yeþilýrmak,
Susmak istediðimde beni saklayan Çakallar
Ve ömrümün geçtiði Fethiye ile Dere Mahalle kardeþler
Ve de herþeyimi bilen müstakil küçük evim elveda olsun size.
Elveda anne, baba, abla, yeðenim hepinize elveda.
Tiyatro anýlarým, askerlik anýlarým, küçüklüðüm elveda.
Elveda batan güneþ ve dolunay sana da elveda.
Elveda türküler, elveda þiirler.
Elveda uykusuz geceler ve elveda korkunç düþler.
Elveda yuvarlak dünya ve dünyaya özenen insancýklar size de elveda.
Ve ne varsa herþeye, herkese elveda...
Ve sen Cimcime, Canýmýniçi, Bitanem, Kadýným, Herþeyim,
Kelimelerle ifade edemediðim,
Herþeyden, herkesten daha çok sevdiðim...
Ben senin için yalvardý demedim, bana artýk mesaj atmasýn demedim,
Beni sevmiyor demedim ve daha baþka ablan benim aðzýmdan ne dediyse;
Yemin ederim ben demedim.
Belki inanmadýn bana.
Belki çok kýzdýn bana.
Belki ne biliyim nefret bile ettin benden.
Ama artýk ölüme koþan bir insanýn yalan konuþmayacaðýna inanýrsýn belki.
Ýnanmazsan da canýn saðolsun be Cimcime.
Ne yapalým toprak altýnda yýlanlara, akreplere,
Sorguya gelen meleklere anlatýrým sevgimizi...
Þimdilik bu dünyada elveda sana canýmýniçi.
Ne deyim ki artýk?
Çok bekledim seni bugün ve çok istedim gelmeni.
Elimde anahtarlýðýn, karþýmda doðum günü hediyen,
Üzerimde aldýðýn V yaka kazaðým
Ve geçen gün konuþtuðun hani o vidyon var ya onu izleyerek bekledim seni.
Gelmedin...
Canýn saðolsun.
Aslýnda bu þekil tam pencerenin karþýsýnda olacaðým.
Her gece pencerenden mezarlýða baktýðýnda seni göreceðim.
Ne ablan ayýrabilir beni oradan
Ne de baþka birisi...
Ölüm sana yaklaþmakmýþ,
Engelleri aradan kaldýrmakmýþ gülüm.
Ölüm sana komþu olmak,
Evinizin manzarasýna dahil olmakmýþ...
Biliyor musun bugün hani ev almýþtýk ya o ev de tamamen boþaldý.
O evde oturmakta nasip deðilmiþ bana seninle yaþlanmakta...
Biliyor musun insan bir daha hiç konuþamayacaðýný bilince içi bir acayipleþiyor.
Ne biliyim böyle nasýl desem ki...
Ýnsan özlüyor be Cimcime.
Þimdi ileride sen okulunu bitirip iþ güç sahibi olacaksýn.
Sonra ablanýn razý olduðu seni ayýrmak istemediði birisiyle evlenirsin.
Çocuklarýn da olur tabi.
Senden tek isteðim var çocuklarýna; Ýlbey, Poyraz, Hamza ve Ýlayda isimlerini koyma olur mu...
Doðmayan çocuklarýmýzýn kemikleri sýzlasýn istemiyorum.
Hani geceleri gizli gizli telefonda konuþurdukya.
Hani sana " Sen Vurdun da Ben Ölmedim mi?" þiirini okurdumya.
Ýçime doðmuþ demek ki...
Çok düþündüm biliyor musun yoksa yaþasam da Amasya’dan mý kaçsam diye.
Ama olmuyor öyle.
Sokakta arkamdan gelen
Ya da önümden geçen her zayýf türbanlý pardesülü kýzý sen sanýp bakýyorum.
Ve senin olmadýðýný görünce daha ölmekten de beter oluyorum.
Her neyse...
Çok sevdim ben seni
Ve öteki dünyada eðer sevmek hissi hala devam ediyorsa orada da hep sevicem.
Kendine ve eðer çöpe atmadýysan künyemi at istersen ama
Hani adýmýn yazýlý olduðu bir iþleme vardýya
Hani anýsýný anlatmýþtým sana
Ýþte ona, atmadýysan eðer iyi bak olur mu...
Ya da atacaksan da mezarlýða at lütfen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.