Dün / Sabahýn ilk ýþýklarý
Yüzüme gülen bu suret yabancý
Çerçevesi yaldýzlý kendi yalancý
Öyleyse ölmeli mi
Ölmesek de diner mi bu sancý
Hayat iðneli fýçý
Damarlarýmda tatlý bir sýzý
Yaþýyor muyum
Öldüm mü
Bedenim bana hediye
Hayat beden hýrsýzý
Ýntihar canýmýn sigortasý
Geniþ bir zaman
Gölgesiz adamlar görüyorum
Sado-mazo bir oyun oynuyorlar yaþamla
Biri umutlarý öldürüyor
Diðeri ona bakýp acý acý gülüyor
’Genç ölenler Tanrý’nýn sevgilisi olurmuþ’ diyor birileri
Bedenli sevgililer istiyor diðerleri
Ölmek, seviþmek kadar güzel mi bari
Düþüncemin üstüne basýnca karanlýk
Melekler dansa baþlar
Þeytanýn kafasý hayli karýþýk
Bir ses küfreder aðýz dolusu geceye
Çocuklar uyur
Vampirler kan emer gecelerde
Kimileri ölmek ister delice
Ve bir kenarda sýrasýný bekler güneþ
Çünkü yaþam döngüdür
Karanlýk bir anlýk
Bugün
Kendini tüketiyor insan
Severken acýtýp
Aðlarken umut besliyor
Uyumsuz bir uslamlama
Uzarken yollar
Her dönemeçte çarpýyor yüzüne yanlýþlýklar
Býkkýnlýk, yabansýlýk, kaybolmuþ cennete yolculuk
Oysa ömür su
Akýcý, ferah ve duru
Kalmalý mý, gitmeli mi
Uzun bir sýnav
Tek bir soru
Hepsi bu mu
Bu gece
Geceye dönmüþtü gün
Ýndirmedim panjurlarý
Yorgundum
Kapadým gözlerimi
Bir ömür uyudum
Rüyalar pembe
Kâbuslar karaydý
Oysa gökyüzünde yýldýzlar vardý
Yaðlý ilmik dolandý boynuma
Teslim olacaktým o karanlýk buyruða
Derinlerimde bir amazon uyandý
’Uyan’ dedi ’huhu’
Yarýn/Sabahýn ilk ýþýklarý
’Herkes kendi kepçesinin büyüklüðüne göre alacaktýr ummandan” *
Günaydýn hayat
Aynadaki gülen yüz, selam
Baþucu kitabým
Karmaþalarým
Kaotik dostlarým
Ve derli toplu dolabým
Seni nasýl unuttum, içimdeki fýrlama
Günaydýn sana da
Güneþi yenecek gücün yok tozlanmýþ pencerem
Kapýmýn önünde akýyor yaþam
Koca bir kepçe alýp ummandan
Panzehir katacaðým hiçliðe
Gece kýsa
Ölüm sonsuz
Güneþ bunca parlakken ne gerek var piçliðe...
* Mevlana
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.