ESKİŞEHİR VE AŞK...
___ Özledi seni bu þehir
Ýnceden sevgi telaþýmýz,
Kahkahalarýmýz
Þehrin köprülerine saklandý
Porsuðun kenarýna liman,
Çay bahçesinde misafir
Bulmaca çözdüðümüz kalemde
Uzaklaþtýkça ellerin
Bu þehirde gömüldü kendine
Sýcaðý azaldý yaz düþlerinin...
___ yorgun Ýstasyon meydanlarýnda
sessiz kaldý izlerimiz
Köprübaþý, Doktorlar Caddesi
kalabalýktaki yalnýzlýðýmýzdan
resmin kaldý sevgili
bir de ,
lüle taþýndan pipon
sancýlý þiirler hüzünlü, yaslý
düþlerimize ortak ettiðimiz Porsuk
o bile benimle ayný
sen gideli,
tek damlayla taþtý þehrimin çayý...
her þey deðiþti hal bile zengin edasýyla haller oldu
çok sevmiþtin buralarý bilirim...
sen azalýrken büyüdü bu þehir...
___ ne varsa aldýðýn
bahardan, yazdan
tanýdýk selamlardan
seni sordular sustum.
Odunbazarý’nda eski evlerdik þimdi
Cumbasýnda beklediðim senler
bir yerlerde aðaçlar yýkýldý
gölgesi suya deðen yerlerim
incindi, alýngan oldu þiirim.
Adalar o eski Adalar deðil!
___ bu þehir sevmiþti seni
Hamam yolu, Yediler
adým adým bizdik, yoksun
sevemedi benim gibi sensizliði
çocukluðum esti bazý gecelerde
ayaðýma takýldý vurduðum taþlar
onlar bile canýmý bu kadar acýtmadý
parklarda kuþlar da sustu
onlar da göç ettiler uzaklara
týpký senin gibi...
Bademlik gibi terk ediliþimdin...
___ Eskiþehir ve ben
þiir ve aþk
düþ ve gerçek
yalnýzlýða esir düþtüler...
tramvay taþýmýyor içimdeki yükü...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.