Bir resim yýrtýldý en orta yerinden. Bir martý çýðlýðý böldü sabah yeli sessizliðini ve ben aðlamýþ gibi sevindim kendime. Yaþananlara raðmen, bir çift el, bir çift gerçek göz, buðusuz bu kez... Gitme derken içimdeki kalleþe ne çok koydu bilsen baþka ellerin eli... Sen yalnýz, sen yalnýzca kýrmýzýnýn en koyu kývamý! Yapýþmýþ üzerime... Gitmese miydin ne?
ALMILA ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
almıla erdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.