Çizgi film karakterindeki kýzýn gözleri gibi doluyor gözlerim Seni özleyince Çizgilerim daha bir belirginleþiyor Yüzümdeki gülümseme az çizgili Dudaklarýmdaki rengine tezatla çok belirgin
Seni özlerken daha bir çirkinleþiyorum Ve çizgileþiyorum
Zamanla tek bir çizgi kalacaðým diye korkmuyor da deðilim Benden bir çizgi Bir doðru Elif gibi Senin yolunda bir yol gibi Sana gelmek gibi
Yollarýn da çizgisi silinir elbet bir gün Yorulmaktan, üzerinden geçerken her þey yollar kalýr yerinde eskir Dilimizin ucunda söyleyemediklerimiz gibi Gün gelir hatýrlamak istediðimizde bile hatýrlayamayacak kadar uzaklaþýr onlar Bizden geriye kalan bir çizik gibi Zamanla unuturuz o çiziði kimin attýðýný Ve çizmek için aslýnda neleri karaladýðýmýzý
Gelmek için birine Kaç kiþiden gittiðimizi
Bilemeyiz zamanla Bizden geriye tek çizgi kalmadýðýnda
Zamanlý sayýlarýn Zamansýz çizgilerindeyim
Köþe bucak kaçarken çizilmemek için Tenimi korurken yoluma çýkan engellerden Tamamýmý çizecek kadar büyük bir kalem Bir yazgý, hiç düþünmediðim bir þey Öyle birdenbire
Hep hesaplayamadýklarýmýzdan sýnýfta kalýyoruz zaten Yolumdaki çizgileri hesaplayabilseydim eðer Pekala yorulmazdý tek bacaðým seksek oyununda Tam ortasýnda yýðýlmazdým kara karenin içine
Ýlk harf çizgi ile baþladý Sonrakiler de onu çizerek devam etti Yazdýklarýný çizebilirsen eðer Yalancý mutluluklar elbet peþine düþer Ama ben yalandan mutluluk istemiyorum Yalancýlýk oynamak istemiyorum
Ýki ayaðýmla seksek oynamak benim derdim Çizgilere basmadan deli gibi atlamak Yani iki ayaðýmýn üzerinde durmak aslýnda derdim
Harflerle aram iyi Bu yüzden izin verdim kýrýklarýn oluþmasýna Her isme biraz kýrgýnken Her harfi biraz ezbere bilirim Tam telaffuz edemesem de
Dilini bilmediðim kitaplarý okuyabilmem için Anlamam gerek bilmediðim dili Hangi dille anlatýlýrsa anlatýlsýn acýlar Yaranýn rengi hep ayný Çizikler ayný acýtýyor Beynimizde oluþan çatlaklar ayný Sýzan duygular bir
Çizgilerimi saysam yaþýmdan yaþlý olurdum Çizgisiz de yaþayamam Bu yüzden izin verdim tüm kalemlere Ellerimden çok yüreðim tuttu onlarý Bu yüzden yazmayý öðrendik Çizmeden önce
Çizmek acý verir Çizgi filmdeki kýzýn dolan gözleri gibi Ýleri geri giderken kalemin ince ucu Ýleri dönük hayaller acýtýr beynimizi Bileðimizdeki bir çizikten daha çok acýtýr boþa kurulan hayaller Kurulamayan bir ülke gibidir bazýlarý Vitrinde görüp de bir türlü üzerimizde göremediðimiz kýrmýzý bir elbise gibidir Görürüz ama hep baþarýsýz oluruz sonuca ulaþtýrmakta
Þimdi gönlüm hangisinde acýsýn Yolunda çizgi olup dosdoðru gittiðime mi? Geliþine kurduðum içi boþ hayallere mi? Bileklerimdeki çirkin, þekilsiz çizgilere mi? Sen gelmeyince dolan gözlerimdeki belirgin yaþlara mý? Daha da çizgileþen gözlerime mi? Çizgiler büyüdükçe küçülmeme mi?
***
Çizgiyle baþlayan bir þiir Soru iþaretleriyle bitiyor Hala öðrenememiþim yazmayý ve çizmeyi
On Nisan Ýki Bin On Üç 15 30 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.