gecenin bir vakti iki deli aþýk olup sokaða atsak kendimizi el ele çocuklar gibi þarkýlar söylesek baðýra çaðýra sonra zillere basýp kaçsak yalýnayak koþsak kimsesiz caddelerde sokak lambalarýnýn altýnda öpüþsek pervasýzca deniz kenarýna insek ay ýþýðýnda kumdan kaleler yapsak sonra kan ter içindeki bedenlerimizi karanlýk sulara býraksak denizi þahit etsek kaçamak seviþmelerimize sýrýlsýklam uzanýp yere yýldýzlarý seyretsek sessiz sedasýz resim çizsek gökyüzüne gecenin þehveti düþse gözlerimize ay yýldýzlarla seviþse sonra biz izlesek sonra yüksek bir tepeye çýksak yorgun argýn güneþin ilk ýþýklarý ýsýtsa akþamdan kalma bedenimizi yarý baygýn þehre seslensek yükseklerden üstümüze doðsa güneþ ona emanet edip bizi ve bizden baþka herþeyi unutup uyuyakalsak... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayrık Otu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.