Silvan Da Nefesim

Gece yürürken gözlerim
Yollar yýllarý siliyor gezgin ruhumda
Uçurumlar korkuyor heyelanlarýmda
Yol almalý artýk
Evet, yol almalý
Yoksul bir sofradan kalkýp
Silvan da sevmeli
Kürtçe konuþmalý köylerinde
Gezmeli çarþýsýnda selam vermeli esnafýna
Sokak aralarýnda çocuklarla top oynamalý
Sonra sevmeli tebessüm etmeli çocuklara
Sessizce bir tepeye oturup seyretmeli silvaný
Halay çekmeli düðünlerinde
Sonra acýlarýný bölüþmeli ekmek gibi
Sevmeli bir kýzý o kadar çok sevmeliki
Sevginden ona açýlamamalý
En çokta ayrýlýrken aðlamalý
Derinden ve sessiz
Daha otobüsteyken özlemeli akrabalarý
El sallayan Mehmet toramaný
Sonra derinden baðýrarak haykýrmalý
Yoksulluða acýya ve insafsýz çöken kara bulutlara
Patlayan mayýnlara
Mezarlara sýðmayan çocuklara
Kim ekiyor bu korku tohumlarýný
Kim ekiyor bu insanlarýn yüreklerine
Yeter artýk sevgiye umuda yol açýlsýn
Kesmeyin yollarý kesmeyin artýk
Gidiyorum ama unutma Silvan nefesim sende










Sosyal Medyada Paylaşın: