Artık İki; Bir'di, Bizdi..

oturmuþ ayýn sivrisine
dil çýkarýyor ilham


gece..


hiçbir þey “geçmeyecek” bundan böyle
diyor boþluk, geçmeyecek
bir aðzýn kokusu
cam gövdeli bu karýn aðrýsý

az ötede yýldýzlar
onlar, yani göðün deniz fenerleri
sönüyor
kime kayacaðýný þaþýrýyor acýlar

cinnet mi
cinayet mi
süs’lemeyerek kelimeleri
anlatacaðým size bir hikayeyi

üç kez düþtüðüydü bir elmanýn kuzeye
kuzeye
o kristal bahçeye
yani üç kez yitirdiðiydi bir aðacýn
en tatlý meyvesini

deðil bir atýn terkisi
terkiydi bir kadýnýn bin gerçeði

oysa ne güzel bir kýzdý özlem
yanýbaþýmda sabrýn buram koynunda
bir bebek yoðurmak gibi
aþktan ve sancýdan

sanmasaydý yani acýyý
sol yanýnda budak salmýþ yar aðacý

ahh karný
tekmeleyen
siyah mý beyaz mý
yoksa onlar mý

etmeseydi yani bu kadar acele
bir gökkuþaðý düþecekti belki rahmine

suni sancý

ýkýnýyor kadýn aþk aþk diye
ve bir cenin erkenden küsüyor dölüne

oysa ne güzel bir adamdý beklemek
dinlemek ve ondan
acýyý öðrenmek
ve sevmek
büyütmek henüz doðmamýþý bile

kadýn, bilmedi kýymetini
tüketti

hem zaten nereye kadar titreyebilirdi
bir anneyse eðer
aþkýn takma elleri


jir


Sosyal Medyada Paylaşın: