Seyirdeyim Deryâ'dan/1
Ne kömür, ne gece, ellerim daha da pisten
Sus, sakýn bir daha bahsetme bana bizden
Bedeni terk edermi uzuv.. Kovuldum, oldum kara listen
Mah ýþýðýnda dil þarab olur, kalem sarhoþ, Es’selâm sana bizden.
Seyirdeyim deryâdan, med cezr.. ay yüzünde
Nasibine layýk olmalý gözüm biricik ay yüzün’den
Kay hüzünlen, gayb sözümde, ikra-aþina
Çehreyi gönle çevirdikçe, hây daim yüzünle.
En fedakar, yakýn dost Azze ve Celle
Burun burunaydým gözümü açtýðýmda ecelle
33 inci tanesi, on parmakla bin zikir
Haram’ý þerri ayýkladým Hû’dayým, tezelle.
Niyet ettim, yaradýlýþ mucizesi, senin için aþka
Sema mavi diye üstelesen dahi, bu gece baþka
Ýpek tenin zülfü, keskin þiir yakar caný
Uzak dur! Parlamalýsýn, hüzünle kýrlaþan saçtan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.