ŞİMDİ SEN YOKSUN, BEN YOKUM
Sen yoksun diye
Günlerdir bu þehre yaðmur yaðýyor
Hemde bardaktan boþalýrcasýna yaðýyor
Bir uçurumun kenarýndan ayaðým kayar gibi
Tüm yýldýzlar uçurumdan aþaðýya kayýyor
Gökte bir þimþek patlýyor
Yüreðin dar geçitlerinden geçer gibi
Ömür umuttan önce göçüp gidiyor
Þimdi sen yoksun
Ben yokum
Biz yokuz
Ben, sen birer sonbaharýz þimdi
Üþüsekte,
Kalbimize ayaz düþsede
Bir bahar özlemiyle
Sarýlýrýz gecelerimize
Dün gece defalarca sað’a dönüp uyumaya çalýþtým
Hani sol’undan kurþun yersin ya
Olurda geceme o düþerse diye
Yediðim kurþunu hissettirmeden
Gözümden damlayan yaþlarda boðulurken
Hýçkýrýklar arasýnda uyuya kaldým
Sol’umdan kurþunlanarak
Þimdi sen yoksun
Ben yokum
Biz yokuz
Ben, sen birer sonbaharýz þimdi
Üþüsekte,
Kalbimize ayaz düþsede
Bir bahar özlemiyle
Sarýlýrýz gecelerimize
Þimdi bu kalabalýk þehir
Bir odanýn, dört duvarý arasýnda,
Susuz bir toprak gibi kurak
Ve bir o kadar da yaðýþlý geçecek
Sadece o’nu sevmek istiyorum
Yokluðunu unutmak istiyorum
Ve özlediðim kadar düþlerimde görmek istiyorum
Ben teninde nefes alýrken,
O akan göz yaþlarýmý titrek elleriyle silsin istiyorum
Ýbrahim DALKILIÇ 26/03/2013 // 16:50 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.