Sýcak gecelerimin soðuk kadýný, Unut beni, Benim seni unuttuðum gibi unut... Yýllarca, ayný yastýða baþ koyduk biz, Yýllarca, yana yana durduk, ikimiz, Amma… Beni tanýmadýn, anlamadýn bir türlü… Hep iki ayrý yurt, Hep iki ayrý memleket olduk birbirine uzak, Birbirine soðuk, birbirine ayaz… Oysa… Her þeye gücümüz varken, Yüreklerimize hapsettik duygularýmýzý… Bir kez olsun baþý boþ býrakamadýk, Bir kez olsun gözlerime bakmayý, Kadýnca bakmayý beceremedin… Bir kez olsun seninle biz, ikimiz, Ruhlarýmýzý ortaya çýrýlçýplak, vuramadýk gitti… Seninle ikimiz ayný filmi izledik hep, Defalarca aklýmýza ziyan tekrar tekrar, Amma.. Seninle ayný kareyi, göremedik, Biz bir cümlede bile ayný anda, Hem fikir olamadýk, gitti… Ne acýdýr deðil mi ? Yýllarca ayný eksende iki yabancý gibi yaþamak… Ve birbirimize tüm benliðimizi, Gerektiði gibi, baðýþlayamamak… Oysa ki… Sevilmeye en çok ihtiyacýmýz varken, Sevgiden yana ne kadar cimri davrandýk… Hýrpaladýk, en hassas hislerimizi, Biz mutsuz geçen yýllarýn, iki mimarýyýz… Unut beni güzel kadýným… Unut beni, kan ter gecelerimin soðuk kadýný, En güzel duygularýmý yitirdiðim karanlýk… Biz ikimiz, asla mutlu olamayýz, Mevcutken bizde sevgiye dair, bu cimrilik...
________________yorgun kalem... Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.