gökyüzünü saracak
bir güneþ düþlerim hep
yüreðimin efsunu
gölgeleri giyinir
yoksul ahenkler gizlenip tebessüme
çiçek rengi gözlerde döllenmemiþ umutlar eker
emanet nefeslerin
baðrý yanýk nakaratlarý sýðýnýr yeþile
açýlýr duvaðý tüm duyularýn
telaþýndaki gözler döner kýble yönüne
artýk
bir çið tanesi kadar saklambaç oynar bahar
rüzgarlar kadar ürkek
yitik hayal kuleleri çekilir aðaçlarýn can suyuna
sen hiç
ardýç aðacýnýn mor gölgesine uzanýp
gözlerin varlýðýn delilsizliði
yüreðin hasrete müebbet
yüzün gülerken
içinin acýsýyla kavrularak aðladýn mý?
....